ENEMEF: Noc Megahitów

Przyciągnął mnie zwłaszcza fakt, że aż trzy z czterech filmów zostaną puszczone w wersji 3D.

Nigdy nie oglądałam Jurassic Park, a to, dlatego, że zawsze uważałam go za stratę czasu. Trochę zmieniłam zdanie, po seansie. Ciekawe opowiedziana historia, przedstawiona w bardzo autentyczny sposób. Zwłaszcza możliwość zobaczenia dinozaurów w 3D, gdzie wyglądają na jeszcze bardzo silne i potężnie stworzenia niż w telewizji czy w 2D. Czymś, czego zawsze szukam w filmie jest humor, a tu dostarczał nam go Tim, którego postać bardzo polubiłam.

Następny był Hobbit: Niezwykła podróż, film prawie o 20 lat młodszy od poprzedniego. Chociaż film mi się nie podobał był długi, nudny i przysnęłam na nim. Jednakże dostrzegam pewne zalety, sam początek zapowiadał się ciekawie, kiedy główny bohater po 60 latach postanawia spisać historię i nam ją opowiedzieć. Powoli przenosi nas w przeszłość pozwalając nam ujrzeć to, co wtedy przeżył. W czasie trwania filmu nie brakuje pięknych krajobrazów, od których nie mogłam oderwać wzroku. Pojawia się także humor, nie brak go w według mnie najlepszej scenie przybycia krasnoludów i Gandalfa do domku Bilboi tuż przed wyruszeniem w podróż.

I na koniec Harry Potter i Insygnia Śmierci, jako że czytałam wszystkie siedem książek i widziałam pozostałe sześć filmów, na ich podstawie, to nie mogłam się doczekać, jej obejrzenia. I chociaż pierwsza część nie przemówiła do mnie tak jak druga, w której działo się dużo więcej, to ogólne wrażenie sprawia pozytywne. Dzięki niej możemy w końcu dotrzeć do tej finałowej, gdzie jest wszystko to, na co czekałam przez cały maraton. Przez ostatnią godzinę ENEMEFu siedziałam wciśnięta w fotel, zdecydowanie najlepszy film i najlepsza godzina tamtej nocy.

Mimo tego, że nie wszystkie filmy przypadły mi do gustu, to nie zmienia faktu, że dobrze się bawiłam. Już planuję się wybrać na Noc Iron Mana, który myślę, że będzie w końcu strzałem w dziesiątkę dla mnie.