Publiczność mogła się zapoznać z brzmieniem takich historycznych instrumentów, jak arcylutnia czy też viola da gamba. Ten drugi instrument wyglądem przypomina wiolonczelę. Smyczek różni się jednak od tych współczesnych. Wykonany został z drewna i końskiego włosia.
Warto przy tym dodać, że viola da gamba stanowi pierwowzór dzisiejszego kontrabasu. Instrument ten cieszył się szczególną popularnością w epoce renesansu i baroku. Arcylutnia to z kolei odmiana lutni basowej. Używano jej głównie w epoce baroku. Na viola da gamba zagrał wczoraj Giulinao Eccher, a na arcylutni Pietro Prosser. Przy części utworów towarzyszyła im Joanna Klisowska (sopran).
Kameralne wnętrze dawnej biblioteki kościoła św. Elżbiety sprawiało, że słuchając muzyki, publiczność mogła rzeczywiście przenieść się w czasy baroku. Kiedyś w tym miejscu przechowywano weneckie druki muzyczne zgromadzone wówczas przez kompozytora i organistę Ambrosiusa Profe (1589 – 1661).
Podczas koncertu można było wysłuchać utworów Henry’ego Purcella („Music for a Chile”, „If music be the ford of love”, „On the brow of Richmond Hill”, „Sweter than Roses”, „The cares of lovers”, „The fata honor cymes on apace”, „I attempt from a love sickness to fly”, „Strike the Viol” i „An Evening Hymn”) Marina Maraisa („Prelude&Fantasie”, „La Polonaise&Rondeau”, „La Muzette&La Sautillante” oraz „Rondeau champetre& Gigue la Badine”) i Thomasa Mace’a („Voluntary”). Te nazwiska zapewne nie są dobrze znane szerszemu gronu publiczności, dlatego postaramy się bliżej zaprezentować życiorysy tych kompozytorów.
Marin Marais
Uważa się go za mistrza w grze na viola da gamba. W 1676 poślubił Catherine d'Amicourt. Mieli dziewiętnaścioro dzieci. Przeciwieństwem, gdy mowa o stylu, jest muzyka Antoine Forqueray'a. Często mówi się, co odzwierciedla również nastrój utworów obu kompozytorów, że Marais grał jak "anioł" (comme un ange) a Forqueray jak "diabeł" (comme une diable).
Thomas Mace
To nie tylko jeden z najwybitniejszych kompozytorów XVI wieku, ale także utalentowany wirtuoz. Nieraz sam musiał wydawać swoje dzieła.
Henry Purcell
To jeden z najbardziej znanych angielskich kompozytorów muzyki barokowej. Pisał hymny, ody, tworzył również muzykę instrumentalną i sceniczną (także tzw. semiopery). Anglicy postrzegają go jako brytyjskiego odpowiednika Mozarta.
Koncert zdominowały przede wszystkim utwory Purcella. Publiczność czekała na bis i jej życzenie tym razem się spełniło. Kolejne spotkanie z muzyką dawną odbędzie się już w ten piątek w kościele uniwersyteckim.
Jak czytać kolory szlaków turystycznych?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
