IO Londyn. Wioślarstwo - mamy drugi medal. Fularczyk i Michalska sprawiły niespodziankę [ZDJĘCIA]

Z pierwszych w tym sezonie regat Pucharu Świata w Belgradzie (4-6 maja) Polki zrezygnowały ze startu. Kilka dni przed zawodami zmarł ojciec Fularczyk. Wówczas zawodniczka zapowiedziała, że jeśli w Londynie wywalczy medal, zadedykuje go ojcu.

To, że dziś wiosłuje, sprawił przypadek. W szkole podstawowej szukała dla siebie sportu, który mogłaby uprawiać. Pchała kulą, biegała na 800 metrów, także i przełaje, miała epizod z siatkówką. Gdy była uczennicą gimnazjum nr 8 w Grudziądzu, Justyna Małkowska, nauczycielka wychowania fizycznego, która trenowała wioślarstwo, oceniła, że jej uczennica ma predyspozycje właśnie do tej dyscypliny. Sprawdzian wypadł pozytywnie i tak się zaczęło.

Początek kariery Fularczyk przypadł akurat w olimpijskim roku 2000, kiedy w Sydney złoty medal wywalczyli Tomasz Kucharski i Robert Sycz.

"Pamiętam ten dzień, oglądałam w telewizji finał, ale wówczas jeszcze nie wiedziałam, o co w tym wioślarstwie chodzi. W listopadzie zaczęłam treningi i już po dwóch latach zostałam w dwójce podwójnej wicemistrzynią świata juniorek" - podkreśliła.

Potem borykała się z problemami zdrowotnymi. Kontuzja prawego przedramienia i parę innych dolegliwości sprawiły, że w mistrzostwach świata juniorów w 2004 roku była czwarta, a w następnych dwóch latach miała więcej przerw niż treningów i startów. W 2007 roku była bliska zakończenia kariery.

"Powiedziałam sobie tak: jeśli nic nie osiągnę, kończę przygodę z wiosłowaniem. Ale widocznie tak nie miało być w moim życiu, bo razem z Kamilą Soćko z Warszawy zdobyłam brązowy medal młodzieżowych mistrzostw świata. To był przełom i zachęta do ciężkiej pracy. Po roku przygotowań, z Natalią Madaj walczyłam o wyjazd do Pekinu na igrzyska. Niestety, nie udało się, zabrakło dwóch sekund" - wspominała przed londyńskimi igrzyskami.

W 2009 roku wraz z Michalską została mistrzynią świata, a w następnym sezonie wywalczyła brązowy medal.

Fularczyk urodziła się 16 września 1986 roku w Wąbrzeźnie. Ponad roku temu przeprowadziła się do Bydgoszczy. Jak zaznaczyła, w tym mieście układa sobie życie i coraz lepiej zaczyna się tam czuć; także jej patriotyzm lokalny rośnie z dnia na dzień.

Michalska jest o rok starsza od swej partnerki z osady (urodziła się 21 lipca 1985 w Kozienicach) i podobnie jak ona wiosłuje przez... przypadek. Trzynaście lat temu w szkole podstawowej nr 40 w Poznaniu pojawił się trener Marcin Witkowski. Spróbowała i została fanką tej dyscypliny.

Karierę w kadrze rozpoczęła od startów w juniorskich mistrzostwach świata w Trokach na Litwie w 2002 roku w czwórce podwójnej. Potem doszła do jedynki. W Pekinie zajęła szóste miejsce w olimpijskich regatach.

Jak przyznała, w Londynie wróciły do niej dni spędzone w stolicy Chin. "Wspomnienia mam przepiękne i to pod każdym względem - sportowym, jak i towarzyskim, gdyż atmosfera była naprawdę fantastyczna; cieszę się, że mogłam być częścią tak fajnej rodziny olimpijskiej, jaka stworzyła się w Chinach. A teraz dojdą następne wspomnienia, ubarwione brązem" - powiedziała po starcie w Eton.

W poprzednim roku z powodu kontuzji żeber przez kilka miesięcy przechodziła rehabilitację. Mimo to sezon zakończyła sukcesami - wicemistrzostwem Europy i brązowym medalem mistrzostw świata.

"Ubiegły rok był trochę zwariowany, ale wiele też mnie nauczył. Miałam czas na dogłębne przeanalizowanie i wyciągnięcie wniosków" - przyznała.

Magdalena Fularczyk

urodzona 16 września 1986 roku

wzrost: 1,73 m
waga: 72 kg

największe sukcesy:

igrzyska olimpijskie:
dwójka podwójna: 3 m. (2012)

mistrzostwa świata:
dwójka podwójna: 1 m. (2009), 3 m. (2010)

mistrzostwa Europy:
dwójka podwójna: 2 m. (2008, 2010)

Julia Michalska

urodzona 21 lipca 1985 roku w Kozienicach

wzrost: 1,93 m
waga: 69 kg

największe sukcesy:
igrzyska olimpijskie:
dwójka podwójna: 3 m. (2012)
jedynka: 6 m. (2008)

mistrzostwa świata:
dwójka podwójna: 1 m. (2009), 3 m. (2010)

mistrzostwa Europy
dwójka podwójna: 2 m. (2010)