Muzeum Dyplomacji i Uchodźstwa Polskiego uhonorowało Wandę Poznańską [wideo]

Wanda Poznańska była żoną konsula generalnego II RP we Francji i w Wielkiej Brytanii – Karola Poznańskiego. U schyłku życia postanowiła przekazać swój życiowy dorobek w ręce prof. dr hab Adama Sudoła, późniejszego dyrektora muzeum. Oboje poznali się osobiście podczas pobytu w Kanadzie. Profesor wspomina, iż wiedział wówczas, że pani Poznańska była niegdyś sekretarką zamordowanego prezydenta Gabriela Narutowicza i zabrał w tajemnicy stenogram z jednodniowej rozprawy przeciwko jego mordercy. Jak się później okazało, ów stenogram spisała sama Wanda Poznańska, która uczestniczyła w rozprawie. Sytuacja ta niejako stała się zarzewiem do późniejszego przekazania majątku na rzecz powstania muzeum: - Podejrzewam, że ten fakt to była kropka nad „i”. Pani konsulowa, kiedy byłem u niej w kwietniu i w maju 1997 roku zdecydowała, że na moje ręce, dla mojej uczelni [wówczas – Wyższa Szkoła Pedagogiczna] podarowała cały dorobek życia – __dokumenty, meble i bardzo bogatą kolekcję sztychów, grafik i obrazów.

Przekazany zbiór stanowił fundament dla powstania Muzeum Dyplomacji i Uchodźstwa Polskiego, które obecnie obchodzi jubileusz 15-lecia istnienia. Placówka mieści się w żółtej kamienicy przy ulicy Berwińskiego 4 w bliskim sąsiedztwie Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, z którym współpracuje. Prócz eksponatów podarowanych przez rodzinę Poznańskich, znajdują się tam również inne okazy, jak np. kabina ciszy z czasów PRL, w której prowadzono rozmowy konspiracyjne. Instytucja ponadto prowadzi szeroką działalność promocyjną dziejów uchodźstwa polskiego i jest jedyną tego typu ośrodkiem w Polsce.