Nie było zmuszania do niewolniczej pracy w Dolnej Grupie. To wyrok sądu

Wyrok zapadł w Sądzie Okręgowym w Bydgoszczy. Sędzia Tomasz Pietrzak uniewinnił Łukasza T., Łukasza J. i Wojciecha J. od zarzutów nielegalnego przetrzymywania Wiesława K. Sentencja kończy proces, który trwał od ubiegłego roku. Wyrok jest nieprawomocny.

Poszkodowany, który od wiosny ubiegłego roku, kiedy do gospodarstwa w Dolnej Grupie pod Grudziądzem weszli policjanci z prokuratorem, pozostawał pod opieką fundacji La Strada, twierdził, że był zmuszany do niewolniczej pracy. Z jego zeznań wynikało, że mieszkał w drewnianym baraku za wikt.

Na początku - jak zeznawał w sądzie - obiecano mu, że „potem” będzie miał „coś” płacone za pracę. - Nigdy nie dostałem pieniędzy. Bałem się uciec, bałem się, że mnie złapią. Ten człowiek (mówił o „szefie”) jest nieobliczalny, pokazywał filmik z internetu, jak komuś obcinane są dłonie.

K. mówił, że po 3-4 tygodniach kazano mu zamieszkać w jednym z pokojów w murowanym domu.
Sytuacja, o której wspomniał jeden z podsądnych (wezwanie pogotowia do K.) odnosi się do czasu, kiedy K. pracował już w gospodarstwie. Poczuł silny ból w nodze, z której wcześniej samodzielnie zdjął sobie gips. Po wyjściu ze szpitala ponownie trafił na gospodarstwo w Dolnej Grupie.

Mężczyzna od lat miał problemy z alkoholem i zajmował się dorywczo pracami, które zlecali mu okoliczni gospodarze. Przez pewien czas mieszkał u siostry, ale ostatecznie wyprowadził się od niej.

Twierdził, że w Dolnej Grupie został zamknięty na pace ciężarowego Iveco. - Nie wiem, jak długo mnie tam trzymali. Dwa, trzy dni. To
był kontener po chłodni, śmierdziało ropą. Czułem się źle.

Sąd stwierdził, że nie ma dowodów na to, by K. był zmuszany do niewolniczej pracy. Wcześniej o błędnie stawianych zarzutach przekonywał ojciec jednego z oskarżonych: - Ten człowiek kłamie. Śledczy wzięli pod uwagę tylko to, co mówi. A to alkoholik i człowiek chory. Leczył się psychiatrycznie.