Renta Chorobowa 2022. Ile wynosi? Jakie choroby uprawniają? Wniosek o rentę

Zobacz wideo: Akcyza na alkohol i papierosy w górę

Na wstępie należy zaznaczyć, że renta chorobowa jest wyłącznie potocznym określeniem na rodzaj świadczenia, jakim jest renta z tytułu niezdolności do pracy. Jest ona przyznawana przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych lub Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (w przypadku rolników). W praktyce jest to regularnie wypłacane świadczenie, które otrzymują osoby w trudnej sytuacji zdrowotnej, która nie pozwala im na podjęcie pracy zarobkowej. Z zasady renta chorobowa może być przyznana na jakiś czas (jeśli przewlekła choroba ma charakter przemijający) lub też na czas stały, jeśli choroba jest nieuleczalna lub stan zdrowia nie może ulec poprawie.

Co do zasady wniosek o rentę chorobową może złożyć każda osoba pełnoletnia niemogąca pracować przez swoją chorobę lub też inwalidztwo. Nie oznacza to jednak automatycznego otrzymania świadczenia. W praktyce bowiem wyróżnia się trzy główne warunki pozwalające na otrzymanie tego świadczenia. Przede wszystkim:

1. Musi być stwierdzona niezdolność do pracy - decyzję tego typu ostatecznie podejmuje lekarz orzecznik ZUS bądź też KRUS.
2. Staż ubezpieczeniowy powinien obejmować odpowiednie okresy składkowe i nieskładkowe. W praktyce oznacza to, że np. dla osoby, która ukończyła 30 lat w ciągu ubiegłych 10 lat minimalnym okresem ubezpieczenia, powinno być 5 lat.
3. Niezdolność do pracy powinna powstać bezpośrednio w okresach składkowych lub nieskładkowych, lub też w czasie 18 miesięcy od chwili ustania tych okresów.

Z zasady podstawą rozpoczęcia procedury przyznawania renty chorobowej jest złożenie stosownego wniosku. W tym celu trzeba również dostarczyć odpowiedniemu oddziałowi w ZUS lub KRUS nie tylko wniosek, ale też niezbędną dokumentację. Z zasady jest to sterta dokumentów potwierdzających spełnianie wskazanych wcześniej warunków ubezpieczeniowych. Są to m.in. świadectwa pracy, a także opisy lekarskie stanu zdrowia wnioskodawcy.

Z zasady nie wskazuje się listy chorób, które z automatu gwarantują przyznanie świadczenia. Dlatego też ZUS do każdego przypadku podchodzi indywidualnie. Przede wszystkim ocenie podlegają takie czynniki jak:

• stan zdrowia - jaka jest to choroba, objawy i zaawansowanie,
• wpływ choroby na psychofizykę i sprawność organizmu,
• rokowania leczenia i czasu trwania schorzenia,
• wpływ choroby na możliwość podejmowania pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami,
• szanse na realne podjęcie pracy w innym zawodzie.

W tym miejscu warto wskazać, przy jakich rodzajach schorzeń rzeczywiście najczęściej są przyznawane renty chorobowe. Wskazuje się tu przede wszystkim inwalidztwo oraz choroby powodujące upośledzenie sprawności nie tylko psychicznej, ale i fizycznej. Choć ostateczna decyzja indywidualnie jest podejmowana przez lekarzy orzeczników, jako przyczynę niezdolności do pracy uwzględnia się:

• zaburzenia psychiczne - depresja, schizofrenia, zaburzenia adaptacyjne itp.,
• choroby oczu - jaskra, ślepota jednego lub obu oczu, zakrzep żyły środkowej siatkówki,
• choroby układu nerwowego - stwardnienie rozsiane, choroba Parkinsowna, epilepsja,
• choroby układu kostno-stawowego, tkanki łącznej i mięśniowego - schorzenia kręgosłupa, toczeń rumieniowaty układowy, osteoporoza itp.,
• choroby zawodowe - rozedma płuc, choroba popromienna, pylica, przewlekłe choroby narządu głosu,
• choroby przewlekłe - astma, nowotwory, choroby tarczycy, cukrzyca itp.

Podczas oceniana stopnia niezdolności do pracy lekarze orzecznicy zwracają uwagę na to, czy organizm ma szansę na powrót do zdrowia, kiedy mogłoby to nastąpić i czy istnieją jakieś zawody, w których wciąż mogą się sprawdzić. Dotyczy to chorób uleczalnych. W praktyce bowiem choroby nieuleczalne, jak sama nazwa wskazuje, z miejsca wykluczają możliwość wyzdrowienia. Takie też osoby, jeśli otrzymają pozytywne rozpatrzenie wniosku o rentę, mają ją przyznawaną na stały okres. Z kolei osoby cierpiące na schorzenia uleczalne (choć np. długotrwałe) mogą otrzymać rentę na określony czas. Po nim trzeba ponownie rozpatrzyć, czy dana osoba wciąż jest niezdolna do podjęcia pracy, czy też jej stan uległ odpowiedniej poprawie.

Lekarze ZUS podczas orzekania w sprawach związanych z przyznaniem renty chorobowej koncentrują się przede wszystkim na ocenie rzeczywistej niezdolności do pracy wnioskodawcy. Podstawą do podjęcia decyzji jest przedstawienie pełnej dokumentacji medycznej, w tym historii choroby, wyników przeprowadzonych badań lekarskich itp. Jeśli dokumentacja nie jest wystarczająca do podjęcia decyzji o stanie zdrowia wnioskujące, lekarz ZUS może wskazać na konieczność przeprowadzenia dodatkowych badań, a także może poprosić o konsultację z lekarzami-specjalistami.

Co roku dochodzi do waloryzacji wysokości renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. W 2020 roku (od marca) wynosiła ona 1200 złotych, choć przy częściowej było to 900 złotych. Jeśli źródłem problemu był wypadek w drodze do pracy lub choroba zawodowa, minimalne kwoty wynoszą kolejno 1440 zł oraz 1080 złotych. W 2021 roku minimalna kwota wzrosła do 1250,88 zł oraz 938,16 zł. A ile wynosi ona obecnie?

Renta chorobowa 2022 z tytułu całkowitej niezdolności do pracy wynosi minimalnie 1338,44 zł. Tyle samo wynosi ona w przypadku sytuacji, w której źródłem problemu było ulegnięcie wypadkowi w drodze do pracy. Z kolei najniższa możliwa do uzyskania renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy to 1003,83 zł. Jeśli powodem częściowej utraty zdolności do pracy był wypadek lub choroba zawodowa, minimalna kwota wynosi 1125 zł.

Należy przy tym pamiętać, że kwoty te są minimalne, a lekarz orzecznik ZUS może indywidualnie przyznać wyższą kwotę.

Podstawą starania się o rentę chorobową jest złożenie wniosku do odpowiedniego urzędu (ZUS lub KRUS). Trzeba wypełnić wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy (ERN). Czynność ta może być wykonana osobiście w oddziale ZUS, ale również przy użyciu Platformy Usług Elektronicznych ZUS (PUE ZUS). Możemy również postawić na pocztę, opiekuna prawnego lub też przedstawiciela ustawowego. Powinniśmy przygotować wszystkie dokumentu opisujące stan zdrowotny, posiadane staże ubezpieczenia, a jeśli interesant wciąż pracuje, również wywiad zawodowy pracodawcy.

W przypadku odmownej decyzji zawsze można się odwołać! Wnioskujący ma na to termin ustawowy 30 dni od dnia otrzymania decyzji odmownej.

Jeśli mamy częściową niezdolność do pracy, wciąż możemy pracować. Wymogiem jest jednak to, aby osiągany przychód nie przekroczył wartości 130% przeciętnego wynagrodzenia w danym roku kalendarzowym. Jeśli przekroczymy tę kwotę, możemy utracić prawo do renty chorobowej.