Takie wadliwe monety są warte więcej niż myślisz. Zobacz, czy masz je w portmonetce

Zbieranie monet wraca do łask. W czasach PRL-u wielu Polaków kupowało kolekcjonerskie monety wydawane przez Narodowy Bank Polski. Niestety, po latach okazało się, że ich wartość jest zbliżona do ceny złomu.

Szczytem kolekcjonerskiej bańki była „srebrna” 200-złotówka wydana z okazji 30-lecia PRL. Wybita aż w 13 milionach egzemplarzy moneta miała żałośnie niską zawartość srebra (Ag625). Co ciekawe, wybita w 1974 roku moneta straciła ważność dopiero przy denominacji w 1995 i nominalnie była wówczas warta 2 złote w przeliczeniu na nowe złotówki.

To rozczarowanie zniechęciło wielu kolekcjonerów-amatorów. Dziś jednak numizmatyka wraca do łask. Może dlatego, że znacznie łatwiej obecnie weryfikować rzeczywistą wartość monet.

Nie trzeba jednak wielkiej wiedzy fachowej, żeby odkryć wartość ukrytą w niektórych monetach, które na co dzień krążą w obiegu. Kiepski stopień zachowania monet zwykle znacząco wpływa na wycenę egzemplarza. Otarcia, rysy i inne ślady zużycia w praktyce sprawiają, że dla kolekcjonerów moneta staje się bezwartościowa. Nie dotyczy to jednak egzemplarzy, które zostały wadliwie wykonane przez mennicę. Chodzi o destrukty, czyli monety wybite niezgodnie z projektem. W takim przypadku wada może podnieść ich wartość nawet kilkaset razy. Przesunięty rdzeń, nietypowy metal, podwójny rysunek, uszkodzony stempel – takie wady stanowią ozdoby kolekcji. Tym większą, że zgodnie z normami, destrukty nigdy nie powinny znaleźć się w obiegu.

Podczas produkcji monety mogą zostać uszkodzone na trzy sposoby. Wada może dotyczyć stempla, krążka menniczego (surowej monety) oraz w procesu wybijania. Choć normy w mennicach są wyśrubowane, zdarza się, że pomiędzy krążkiem a stemplem pojawi się ciało obce. Konsekwencją zużycia stempla są najczęściej uszkodzenia krawędzi i liter. Czasem powstają również odbicia awersu na rewersie i odwrotnie.

Bywa, że na monecie pojawia się podwójny rysunek albo zanikną wypukłe elementy (zbyt mały nacisk). Absolutnym rarytasem są hybrydy, w których do wybicia zastosowano stemple rewersu i awersu z różnych monet.

Szczególne zainteresowanie kolekcjonerów destruktami bierze się również stąd, że wadliwe monety istnieją tylko w jednym egzemplarzu, bo każda „niepełnowartościowa” moneta jest inna. A ponieważ świetnie utrzymuje wartość, jest dobrym pomysłem na inwestycję. Zobacz aktualnie sprzedawane destrukty i ich ceny w GALERII.