Tarot zamiast psychoterapii

O co głównie pytają? Niestety, o przyziemne, materialne jak najbardziej, sprawy. Kiedy się odmieni, kiedy pojawi się lepsza propozycja pracy? O tym rozmawia się dziś z wróżką.

- Zajmuję się wróżeniem od 25 lat. Stąd mogę spojrzeć na to zajęcie z pewnego dystansu. Kiedyś częściej pytano mnie sprawy sercowe. Dziś przeważa proza życia - wróżka Maria Lerch z Torunia zapewnia, że żadne pytanie jej już nie zaskoczy. Kładła tarota, by ustalić długość życia czyjegoś psa, jak i datę końca świata. - Wróżenie to usługa jak każda inna. Klient nasz pan: pytanie - odpowiedź. Choć są oczywiście pytania, na które odpowiedzi nie znam. O losowania totolotka proszę mnie nie pytać.

Specjalistka od kabały

Coraz więcej wróżek ogłasza się w prasie. Wszystkie, do których zadzwoniliśmy zapewniają, że mają stałych klientów. Dotarliśmy też do takich, które tylko zarejestrowały działalność i ogłoszeń nie dają. Twierdzą, że wystarczy im klientów, bo ludzie sobie nawzajem je polecają. Bez skrępowania odpowiadają na pytanie, ile kosztuje u nich wróżba. Żadnego „co łaska”, jest cennik i kropka.

Wróżka Jadwiga z Bydgoszczy, choć - jak zapewnia - zna i praktykuje wszystkie systemy tarota, woli posługiwać się kabałą.

- W tym się specjalizuję, ale jeśli klient uprze się na tarota, to oczywiście mogę także postawić - wróżka Jadwiga podkreśla, że nie przywiązuje znaczenia do czasu trwania seansu. Bywa, że klient uzyskuje odpowiedź błyskawicznie, czasem trwa to ponad godzinę. Cena jest jednak ta sama - 50 złotych za wizytę.

W Toruniu działa dwóch wróżbitów, stosujących „wróżenie komputerowe”.

- Tak to nazywamy, jednak oczywiście podstawą jest klasyczny tarot - wyjaśnia Bożena Dąbrowska. - Komputer umożliwia stawianie tarota na odległość. Można to zrobić przez telefon, w ten sposób pomagam stałym klientom. W tym przypadku karty tarota wybiera komputer. Interpretacja to już oczywiście moje, a nie maszyny, zadanie. Półgodzinny seans kosztuje u mnie 40 złotych.

Jak na spowiedzi

Maria Lerch używa różnych kart tarota. Zawsze pełnej talii, w której jest 78 kart, z tego 22 to tak zwane Wielkie Arkana, 56 Małe Arkana. Rolą klienta jest rozrzucić je po stole i lewą ręką wybrać od trzech do dziewięciu kart.

- By stawiać tarota trzeba - moim zdaniem - przynajmniej trzy lata ciężko ćwiczyć. Najlepiej stawiać wróżby sobie samemu i obserwować czy się sprawdzą. Dopiero wówczas można mówić, że interpretujemy karty właściwie - tłumaczy wróżka. - Warto też posiłkować się innymi metodami. Ja układam chińską wróżbę I Cing. Praktykuję też jasnowidzenie, posiłkując się zdjęciem. Wszystko po to, by móc klienta zapewnić, że nie ma błędu i wróżba jest wiarygodna. Sama sobie tarota już nie stawiam. Dlaczego? Bo robiłam to tyle razy, że już znam siebie.

Wróżka Maria wychodzi z założenia, że rzeczy najgorszych, tych dotyczących ciężkich chorób i rychłej śmierci, klientom nie należy mówić.

- Po co im ta wiedza? Żeby ich jeszcze dodatkowo i przedwcześnie zdołować? Wróżba mówi o tendencjach, kierunku, w którym życie płynie. Nic nie jest ostatecznie postanowione. Trzeba delikatnie przekonywać do zmiany kierunku. Sugerować, jak wybrnąć z jakichś sytuacji, a nie straszyć nieodwołalnym. To trochę jak psychoterapia. Czasem czuję się jak ksiądz podczas spowiedzi. Ludzie potrzebują kontaktu, możliwości wygadania się. Są w stanie za to zapłacić.