Ukrainiec oskarżony o usiłowanie zabójstwa w Bydgoszczy. Twierdzi, że miał syndrom stresu pourazowego

Zobacz wideo: CBŚP rozbiła grupę przestępczą w regionie

- Lekarz w Ukrainie powiedział, że mogę mieć chorobę Parkinsona - Oleksandr H., oskarżony o usiłowanie zabójstwa powiedział w środę w Sądzie Okręgowym w Bydgoszczy.

Od roku już trwa proces dotyczący usiłowania zabójstwa obywatela Ukrainy mieszkającego w Bydgoszczy. Aleksander P. został znaleziony 3 października 2020 roku, kiedy leżał na kupie gruzu w rejonie ulicy Nadrzecznej w Bydgoszczy. Zauważył go spacerowicz z psem.

Poszkodowany miał - jak się później okazało - rany kłute, uszkodzoną opłucną, śledzionę, perforację żołądka. Prokuratura zarzuca, że został napadnięty przez znajomego, obywatela Rumunii Caramana F. i Oleksandra H., również Ukraińca mieszkającego w Bydgoszczy. Z ustaleń wynika, że wieczorem 2 października u F., w mieszkaniu przy ulicy Grunwaldzkiej, świętowano urodziny jego partnerki.

Podczas rozprawy w bydgoskim sądzie, która miała miejsce w 24 sierpnia, Oleksandr H. opowiedział o swojej przeszłości. Mężczyzna kilka lat temu (podobnie, jak drugi z oskarżonych) ułożył sobie życie w Polsce. Wcześniej jednak - jak twierdzi - brał udział w walkach na froncie w Donbasie. Utrzymuje, iż stwierdzono u niego PSTD, czyli syndrom stresu pourazowego.

- Czy występowanie PTSD u pana stwierdził lekarz? - dopytywał sędzia Andrzej Rumiński. Oskarżony potwierdził, a na pytanie, w jakich okolicznościach doszło do postawienia takiej diagnozy, wyjaśnił, że miało to miejsce po wydarzeniach na froncie we wschodniej Ukrainie.

- Zostałem przysypany, kiedy zawalił się okop. Spadł na mnie sufit, belki z ziemią, nie mogłem się ruszyć - mówił mężczyzna. - Byłem świadomy, mogłem oddychać i mówić, bo znajdowałem się przy ścianie. Nie byłem w stanie jednak wydostać się spod ziemi. Koledzy wydostali mnie z okopu po jakichś 8, może 9 godzinach. Nie mogli wcześniej, bo trwały walki.

Oleksandr H. twierdzi, że trafił do szpitala, z którego wypisano go po miesiącu. Oprócz PTSD miano u niego stwierdzić chorobę Parkisnona. H. utrzymuje, że dostał też skierowanie do szpitala psychiatrycznego, ale do niego nie dotarł. Na pytanie sędziego, dlaczego nie dotarł do lecznicy, odpowiedział: - Bałem się, że już z niego nie wyjdę.

Przyznał też, że nie dysponuje żadnymi opiniami lekarskimi, które mogłyby potwierdzić to, co mówił.

Bo zdarzeniu na froncie nie był agresywny, ani nerwowy, ale - jak twierdzi - jeszcze przez wiele miesięcy był nadwrażliwy na hałas. Twierdzi też, iż z powodu PTSD zajęło mu ponad cztery miesiące, zanim zrozumiał, że nie jest już na froncie, tylko "w swoim mieście".

Sąd czeka na opinię psychiatryczną dotyczącą stanu zdrowia Oleksandra H. Chodzi o ustalenie, czy mężczyzna był poczytalny. Biegli psychiatrzy i psycholog mają stawić się w sądzie 23 września.

Z zeznań świadków wcześniej przesłuchiwanych w procesie wynika, że

Na poprzedniej rozprawie zeznawała inna ze świadków. Opowiadała, co wydarzyło się w wieczór poprzedzający dramatyczne zdarzenia przy ulicy Nadrzecznej. - Bawiliśmy się na urodzinach Tatiany w mieszkaniu przy ulicy Grunwaldzkiej - mówiła we wtorek w Sądzie Okręgowym w Bydgoszczy kobieta zeznająca w charakterze świadka. Wyjaśniła, że Tatiana to partnerka Oleksandra H. Byłam tam z mężem i córką. Przyjechał po nas Roman (tak nazywano Caramana F.). Na przyjęciu był jeszcze młody, szczupły mężczyzna imieniem Walentyn i inny Witalij. Atmosfera była miła.

Tymczasem według prokuratury, oskarżeni w pewnym momencie wyszli z mieszkania z przybyłym tam rzekomo Aleksandrem P. Wszyscy trzej mieli wsiąść do golfa F. i pojechać w kierunku ulicy Nadrzecznej. Śledczy zarzucają Oleksandrowi H., że kilkukrotnie ugodził nożem swojego imiennika. H. grozi kara 25 lat więzienia. F. jest oskarżony o pomocnictwo.

Z zeznań Caramana F. wynika, że P. nie był zaproszony na przyjęcie, ale mimo to przyszedł. Między nim a Aleksandrem H. miało dojść do wymiany zdań, ale "nikt nie krzyczał". Jak twierdzi, przybysz miał proponować H. udział w interesie narkotykowym. Następnie wszyscy trzej mieli opuścić mieszkanie i pojechać na ulicę Nadrzeczną. Po dziesięciu minutach H. wrócił, ale sam. Miał powiedzieć, że: "Jest mu lżej, a Aleksander wróci pieszo".