W przyszłym roku schronisku na Koziej Górze, zwanej również Stefanką, stukie równe sto lat

W "Schroniskach górskich na starej pocztówce i fotografii" Tomasza Biesika można wyczytać, że początki schroniska sięgają końca XIX wieku, kiedy to po wielkiej wichurze nieopodal szczytu powstała mała chata służąca robotnikom leśnym za schronienie.
W 1909 roku budynek przejęło Towarzystwo Popierania Turystyki i sto lat temu, w 1912 roku przekształciło go w schronisko Rodelhütte. W 1922 schronisko kupiła bielska sekcja Beskiden-Verein, która w 1926 roku przystąpiła do rozbudowy obiektu. W jej wyniku budynek został poszerzony o pokój dla gości, jasną, przeszkloną werandę oraz - w części rogowej - charakterystyczną rotundę. Schronisko posiadało restaurację, nie udzielało jednak noclegów.
Bliskość Cygańskiego Lasu posiadającego połączenie tramwajowe z Bielskiem i Białą oraz położonego po drugiej stronie góry uzdrowiska Bystra sprawiały, że łatwo i szybko dostępne schronisko odwiedzane było przez turystów, kuracjuszy i niedzielnych spacerowiczów.
Po raz pierwszy schronisko zostało wspomniane w przewodniku Kazimierza Sosnowskiego w 1926.
Po wojnie schronisko zostało przejęte przez PTT, następnie PTTK, a później przez UM Bielska-Białej, który do tej pory sprawuje pieczę nad budynkiem. Przez jakiś czas schroniskiem zarządzała spółka Zieleń Miejska, a potem harcerze z ZHR. W 2005 roku władze miasta wypowiedziały dzierżawę harcerzom, ze względu na złamanie warunków dzierżawy, i powierzyły kierowanie obiektem prywatnej osobie.