Za czym się oglądam

Film urzekł nas swoim klimatem, doskonałą obsadą i zaskakującą akcją. Delikatna Sabina pracująca w kulturalnym czasopiśmie („poezja, słucham”) spotyka SB-ka (Marcin Dorociński), z którym połączył ją namiętny, acz bardzo krótki romans. Mnie w tym filmie nie pasował wątek współczesny, ale siak owak bardzo polecam tę historię zobaczyć. Wolę nawiązać do miejsca, w którym ów film obejrzałam. To kino „Muza” znajdujące się przy ulicy Św. Marcina w Poznaniu. Klimatyczne, stare kino studyjne, w którym oprócz stałego repertuaru dzieje się masa imprez około kulturalnych. Wystawy, spotkania literackie, debaty genderowe. To bardzo ważny punkt na mapie miasta. Po raz kolejny piję do tego, że w naszym prawie 400-tysięcznym mieście ogromnym skandalem jest brak studyjnego kina. Miejsca, do którego oprócz tego, że na film, można przybyć, jak do salonu znajomych, by spotkać się i pogadać o szeroko pojętej kulturze, jak i o „starych karabinach”.

Film można obecnie oglądać w bydgoskim Cinema City

Zobacz też:

Od redakcji: Przypominamy, że każdy z Was może zostać dziennikarzem obywatelskim serwisu MM Moje Miasto! Zachęcamy Was do zamieszczania artykułów oraz zdjęć z ciekawych wydarzeń i imprez. Piszcie też o tym, co Wam się podoba, a co Wam przeszkadza w naszym mieście. Spróbujcie swych sił w roli reporterów obywatelskich MM-ki! Pokażcie innym to, co dzieje się wokół Was. Pokażcie, czym żyje miasto.