Niezwykłość tegorocznych świąt

Niezwykłość tych świąt wynika po trzykroć z samej daty:

Rok jakby okrągły, w którym to nasze postanowienia mogłyby mieć spektakularną moc, w którym nasze marzenia mogłyby mieć smak dojrzałego owocu. O to wszystko trzeba się postarać.

Minęło już okrągłych pięć lat od śmierci Papieża Jana Pawła II. Rocznica właśnie przypadała na obchody Wielkiego Piątku. Mieliśmy to szczęście, że to ON wprowadzał nas w nowe tysiąclecie. Taka okoliczność wymusza wspomnienie obchodów Roku Jubileuszowego, w którym to zerowały się nasze przewinienia, darowane zostały wielu kary. To własnie takie jubileusze noszą w sobie niesłychaną moc darowania i odnowy, rozpoczynania na nowo, budowania na nowych zasadach. Na domiar, jesteśmy po światowym kryzysie finansowym, którego skutki możemy jeszcze odczuwać. Tak więc mamy wielopoziomowe kryteria rozważań przy wielkanocnym stole.

Zbieżność dat w kalendarzu gregoriańskim i juliańskim pozwoliła na obchody tego Święta w tym samym czasie, wszystkich chrześcijan. Podczas Soboru Watykańskiego II Kościół katolicki zaproponował, by wszyscy chrześcijanie wspólnie obchodzili Wielkanoc w drugą niedzielę kwietnia. Propozycje te jednak nie zostały podjęte. Dziś data wymusiła takie okoliczności.

Niewątpliwie żyjemy w ciekawych czasach, w których postęp techniczny jest tak spektakularny w wymuszaniu nowych postaw, w kreowaniu nowego spojrzenia, w budowaniu nowych zasad życia społecznego, że nie wszystkim udaje się podążać w zgodzie z własnym ja.

Dziś, niedziela wielkanocna. Poranek słoneczny po mokrej i wietrznej sobocie. Pierwsze oznaki wiosny już dawno zdemaskowane przez nas. Pozwólmy sobie zatem, przy takiej okazji, na pewne retrospekcje, na osobiste, ciche podsumowanie, aby ten rok miał smak dojrzałego owocu, a kolejne lata zbiorem kolejnych.