– Film bardzo przybliżył mi działania Hłaski – komentuje jeden z widzów, pani Anna Rymkiewicz. - Dobrze, że jest czarno-biały, oddaje dzięki temu atmosferę tamtych dni i twórczości Hłaski. Ponadto bardzo zaciekawił mnie, obcy mi wcześniej, wątek przyjaźni artysty z Agnieszką Osiecką, nie miałam o nim pojęcia!
Reżyser, zapytany o to czy dziś, 20 lat po stworzeniu tamtego filmu, zrobiłby go inaczej, odpowiada, że nie – że uważa tamtejszą formę za doskonałą.
- Uważam i głoszę to, także ucząc studentów, że lata 70., kiedy to powstawały dokumentalne filmy 1-aktowe przeznaczone do dystrybucji kinowej w charakterze dodatków, były najlepszym okresem filmu dokumentalnego w Polsce. Dziś studenci poproszeni o 5-minutową etiudę pytają „a nie może być 30 minut?”. Nie! Warto nauczyć się tak opowiadać, jak w tamtych czasach! Długi metraż narzuciła telewizja, wyznawca madialnej papki i medialnego „ple ple”.
Zobacz też:
Od redakcji: Przypominamy, że każdy z Was może zostać dziennikarzem obywatelskim serwisu MM Moje Miasto! Zachęcamy Was do zamieszczania artykułów oraz zdjęć z ciekawych wydarzeń i imprez. Piszcie też o tym, co Wam się podoba, a co Wam przeszkadza w naszym mieście. Spróbujcie swych sił w roli reporterów obywatelskich MM-ki! Pokażcie innym to, co dzieje się wokół Was. Pokażcie, czym żyje miasto.
Pomeczowe wypowiedzi po meczu Włókniarz - Sparta
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
