Tak wygląda Puszcza Bydgoska. Malowniczy i tajemniczy teren w zachodniej części puszczy

To jedna z lepiej zagospodarowanych takich ścieżek w regionie, dostosowana do potrzeb turystów pieszych, rowerzystów, a nawet osób na wózkach inwalidzkich. Tablice informacyjne na 13 przystankach rozstawiono na całej 5-kilometrowej długości, a czas pieszego przejścia szacuje się na 5 godzin.

Południowa część ścieżki opiera się o zielony szlak turystyczny im. Wojciecha Rzeźniackiego łączący Bydgoszcz (pętla autobusowa na osiedlu Błonie) z Turem nad Starą Notecią Rynarzewską. Szlak przebiega przez lasy zachodniej części Puszczy Bydgoskiej, a także przez miejscowości Murowaniec i Zamość.

Przez tutejsze lasy i łąki przepływa Struga Młyńska, by od chwili oddania do użytku w roku 1774 Kanału Bydgoskiego, znaleźć w nim ujście (wcześniej łączyła się z Fliskiem i uchodziła do Brdy. Struga rodzi się z kilku źródeł w obniżeniu terenu na łąkach w okolicach podbydgoskiej wsi Białe Błota, by potem małymi ciekami zasilać oczka wodne i ostatecznie połączyć się jeden rów odpływowy w kierunku bydgoskiego osiedla Prądy i Kanału Bydgoskiego.
Jak informują leśnicy – wody tej rzeczki upodobały sobie liczne ptaki, płazy, gazy, owady, a także zwierzyna leśna.

W leśnej gęstwinie znajduje się bagienko, przez którego skraj poprowadzono długą drewnianą kładkę. To najciekawszy fragment leśnej ścieżki w Nadleśnictwie Bydgoszczy, który w skali całej Puszczy Bydgoskiej można porównać tylko z atrakcjami ścieżki do źródlisk Ruda w okolicach Solca Kujawskiego.

Śródleśne bagienko stanowi w przyrodzie zbiornik wodny i naturalny filtr, oprawia wilgotność całej okolicy, a przede wszystkim stwarza dogodne warunki dla życia wielu gatunków wodolubnych roślin i zwierząt. Można tu spotkać m.in. żółwie błotne, zaskrońce, traszki, kumaki i żaby. Rosną tu trzcina i pałka wodna, rosiczka, żurawina błotna, wełnianka pochwowata i wiele innych.

Przed wiekami wody było tu znacznie więcej, a jej sercem było rozległe bagnisko Krępa. Wymienił je w swych planach z lat 60. XVIII wieku Franciszek Florian Czaki, inżynier i kartograf Stanisława Augusta, kapitan artylerii. Nie w byle jakich planach, bo dotyczących budowy Kanału Bydgoskiego, który Czaki zamierzał poprowadzić od Noteci w pobliżu wsi Ciele aż w bagnisko Krępa, a stąd ku Bydgoszczy, między zamkiem, a miastem - do rzeki Brdy.

Bagnisko miało więc uzupełniać zasoby wodne w kanale. Nic z tego nie wyszło i ostatecznie to pruscy inżynierowie po aneksji zachodnich ziem Rzeczypospolitej w roku 1772 (pierwszy rozbiór Polski) zbudowali według własnego planu i w innym miejscu drogę wodną łączącą Noteć z Brdą, a poprzez te rzeki także zachód ze wschodem Europy.

Bagniskiem Krępa zainteresowali za to już w pierwszych dekadach XVIII wieku sprowadzani na te tereny przez władze Bydgoszczy imigranci religijni z Niderlandów i Fryzji, nazywani przez Polaków Olędrami. Ci doskonale znali się na rzeczy - na osuszaniu i zagospodarowywaniu podmokłych terenów. Co też uczynili, a ich dzieło kontynuowali już podczas zaborów niemieccy osadnicy. Zostały po nich – a ludzie nadal na nich gospodarują – rozległe i malownicze łąki.

* Autor poznał te atrakcje podczas kilku indywidualnych wyjazdów rowerowych.