Jak to się robi w „Hollywood”?

Plus Camerimage: Znamy laureatów Złotych Żab

Siedzę w domu i nagle telefon. Odbieram i słyszę: „Witam, tu Bob Altman”. Robert Altman - wyjaśnia zebranym na warsztatach Oliver Stapleton. - „Jasne” pomyślałem. Pewno ktoś ze znajomych kawał mi robi. Ale on zapewnia: „Z tej strony Bob Altman. Czy chciałbyś zrobić zdjęcia do mojego następnego filmu?” „Tak” „To skontaktuję się wkrótce” - powiedział i to był koniec rozmowy. Po kilku miesiącach dostałem scenariusz „Kansas City” i dokumenty do podpisania.

Ale nie zawsze reżyser tak dobiera sobie artystę, który nakręci mu film. - Czasem sugeruje, bym obejrzał jakiś film, zastanowił się, co sądzę o danym nastroju i czy mogę coś takiego zrobić. Raz dostałem zestaw zdjęć jednego autora, które miały zobrazować, jakich zdjęć reżyser - Gregor Jordan - się po mnie spodziewa do filmu „Bez reguł”. Zadzwoniłem i powiedziałem, że rozumiem, o co mu chodzi, że chce, abym osiągnął takie wrażenie, jakby światło nie było sztuczne. Już wtedy wiedziałem, że to będzie film, za który nie dostanę nagrody. Zwykle przyznawane są za filmy, gdzie wykorzystywane są światła, cienie, faktury, itp. A tutaj żadnych technik specjalnych, żadnych trików, żadnych wyjątkowych pomysłów. To dopiero było wyzwanie!

Współpraca między reżyserem a autorem zdjęć układa się bardzo różnie. - Zwykle reżyser nie chce, żeby zdjęcia przytłamsiły film, żeby widz nie myślał: „O, jakie piękne zdjęcia, ale zaraz, zaraz, a o czym w ogóle był ten film?”

Po trzech dniach Oliver zwykle już wie, jak ma wyglądać oświetlenie sceny. - Rano, kiedy przychodzi się na plan filmowy, to najlepiej wysłać na kawę wszystkich poza reżyserem, aktorami i autorem zdjęć. Ja na przykład przez jakieś 20 minut chodzę po planie i wczuwam się, przyglądam, skupiam się i czekam aż będę gotowy.

Ale niektórym zabiera to dużo więcej czasu. - Woody Allen i Gordon Willis [razem zrobili m.in. filmy: „Annie Hall”, „Zelig”, „Manhattan” - przyp. red.] przychodzili rano na plan i pierwsze dwie godziny spędzali tam nic nie mówiąc. Chodzili, siedzieli, myśleli. A potem, albo coś pokazali aktorom, albo wracali do domu, bo nie było nic do kręcenia - opowiada Stapleton. - Jeśli nie działa, coś nie pasuje, to nie kręcisz. A że film nie zostanie zrobiony zgodnie z harmonogramem? - Kogo to obchodzi?!

Chyba żaden dobry film nie powstał zgodnie z planem. Były sytuacje, gdzie potem okazywało się, że sceny były źle nakręcone i trzeba było kręcić jeszcze raz, a to kosztowało 7 mln dolarów.

Liczy się każdy szczegół. Nawet światło odbite od ściany w zależności od jej koloru inaczej wygląda na twarzach o różnych kolorach skóry. - Jeśli odbija się od białego, to na białej skórze będzie dobrze, naturalnie wyglądało, ale na ciemnej już nie, będzie biała poświata na takiej twarzy. Staram się czerpać pomysły z natury. W Afryce światło odbija się od złotej ziemi, albo od ciemnozielonej trawy. Zwykle stosuję złote odbicie. Czasem w scenie występują postaci o różnych skórach. W filmie „Bez reguł” były takie z Samuelem L. Jacksonem i Carrie Ann-Moss. Trzeba było każdego aktora inaczej doświetlić.

Inaczej oświetlamy twarze w zależności od koloru kształtu twarzy. - Taki George Clooney jeśli odpowiednio oświetlić mu twarz, to nie widać jego oczu. Można je wtedy np. specjalnie doświetlać. A aktorka Barbra Streisand, ma charakterystyczny nos. Nie tylko oświetlenie musi być odpowiednie, ale i obiektywy.

Zobacz też:
Plus Camerimage 2012 - serwis specjalny	Koncert NoNe w Estrada Stage Bar	Sprawdź jak pojadą autobusy i tramwaje	Wystawa psów rasowych w Bydgoszczy
Dołącz do MMBydgoszcz.pli napisz artykuł! Poinformuj nas, co się dzieje w mieście. Pochwal się swoimi zdjęciami, komentuj wpisy i załóż własnego bloga!
ť dodaj artykuł	ť dodaj zdjęcia	ť dodaj wydarzenie	ť dodaj wpis do bloga