Pierwszy dzień wiosny - dzień wagarowicza: jak go spędzaliśmy?

Szkoły starają się zorganizować ten dzień atrakcyjnie w rozrywkowej formie zamiast standardowych lekcji w ławkach albo narzucają surowe kary za nieobecność na lekcjach pierwszego dnia wiosny. Bardzo czujna pod względem wagarowiczów jest także policja i straż miejska. Jak było u dzis już dorosłych i poważnych: Anety, Doroty, Karoliny i Kamila?

- U nas nie było lekcji. Kiedyś to się chodziło topić Marzannę, później była szeroko - bo na całą szkołę - zakrojona akcja wypadowa do kina W średniej w ten dzień można było być nieprzygotowanym bez żadnych konsekwencji, czasem się spylało całą klasą (albo z tymi odważniejszymi z jakichś zajęć. A na studiach - cóż, tam to już się nawet nie pamiętało, że jest coś takiego jak Dzień Wagarowicza - wspomina Aneta. - Chodziło się na Młyńską, tylko wtedy to tam były jeszcze same chaszcze i krzaczory

Dorota: - Ja chodziłam nad Brdę topić Marzannę (w podstawówce) w gimnazjum zostawałam w domu, a w liceum chodziłam nad Brdę na pewien trunek - opowiada i przez chwilę próbuje sobie przypomnieć, jak się ten napój nazywał. - Komandos!

Swoimi wspomnieniami dzieli się też Karolina: - Ja miałam zawsze jakieś występy artystyczne w szkole w tym dniu. Nie było lekcji. Najkulturalniejsze wagary studenckie spędziłam w kinie na festiwalu Camerimage. Podczas pierwszej edycji w Bydgoszczy można było uczestniczyć w darmowych seansach w Multikinie. Każdego dnia, od rana do wieczora. W czasie zajęć z pewnym "groźnym profesorem" wyświetlali "Solaris" Tarkowskiego. Nie znalazłam chętnych, więc poszłam sama.

- W gimnazjum grałem w kosza w szkole obok albo jechałem do Myślęcinka na rower. W liceum to się nad Brdą spędzało czas - przywołuje minione lata Kamil.

Jak spędzaliście pierwszy dzień wiosny? Co 21 marca proponowały Wam szkoły? Podzielcie się wspomnieniami!