"Plastusiowy pamiętnik" od piątku na deskach Teatru Polskiego

Zespół bydgoskiego teatru co roku przygotowuje tylko jedno przedstawienie dedykowane najmłodszej widowni. Za każdym razem jest to wydarzenie szczególnie wyczekiwane, również daleko poza granicami kujawsko-pomorskiego. Nasze bajki cieszą się bowiem sporym uznaniem, a do tego wypełniają widownie TPB jeszcze długo po premierach.

Nigdy jednak żadna taka produkcja nie cieszyła się tak dużym zainteresowaniem, jak zaplanowana na najbliższy piątek premiera „Plastusiowego pamiętnika”.

- Na luty zaplanowaliśmy pięć przedstawień, ale już od dawna nie ma na nie biletów. Dlatego w repertuarze na marzec uwzględniliśmy aż 11, a niewykluczone, że kolejne zaplanujemy również w kwietniu - przyznaje Paweł Sztarbowski, zastępca dyrektora Teatru Polskiego w Bydgoszczy.

Zespół TPB żartuje, że bajka nie miała jeszcze premiery, a już okazała się hitem. Ale równocześnie podkreśla tremę, która im towarzyszy.

- Miałam obawy, czy w dzisiejszych czasach historie z „Plastusiowego pamiętnika” mogą trafić do współczesnych dzieci - przyznaje Lena Frankiewicz, reżyserka i autorka adaptacji utworu Marii Kownackiej. - Ostatecznie zdecydował mój synek. Kiedy przeczytałam mu książkę, ku mojemu zdziwieniu szybko zidentyfikował się z Plastusiem. Potem powiedział mi nawet, że to jeden z ulubionych jego bohaterów. Razem nawet wybraliśmy najciekawsze przygody, z których potem powstał scenariusz - dodaje.

Jeszcze inne obawy towarzyszą Magdalenie Łasce, która wcieli się w role Plastusia, a także Tosi. - Oczekiwania dzieci zawsze są ogromne. Do tego nie da się ich tak łatwo oszukać. Na scenie nie można więc grać na pół gwizdka. Zawsze trzeba dać z siebie wszystko - twierdzi aktorka. - Ale z drugiej strony liczymy też na ich umiejętność abstrakcyjnego myślenia - dodaje Melania Muras, która odpowiada za kostiumy i scenografię. - Zdecydowaliśmy bowiem, że akcję spektaklu umiejscowimy w piórniku. Aktorzy będą się więc poruszać w przeskalowanej przestrzeni i wśród dużych przedmiotów. Mamy nadzieję, że dzięki temu nasza mała widownia łatwiej i z większym zainteresowaniem wejdzie w spektakl.

- No i całość utrzymana jest w stylu retro - dodaje Magdalena Łaska. I zaraz wyjaśnia: - W piórniku nie będzie długopisu, za to pojawi się stalówka, kałamarz, czy bibułka, a więc przedmioty, które współcześnie są już raczej niespotykane. Twórcy przedstawienia zgodnie przyznają jednak, że historia Marii Kownackiej niesie wciąż aktualne przesłanie.

- To opowieść o tym, jak różni mogą być przyjaciele. O tym, że zawsze warto trzymać się razem, i że w swoich dziecięcych potyczkach ze współczesnym światem nie musimy być sami. No a do tego pasuje do kończących się właśnie ferii, bo jest idealną odpowiedzią na raczej niewesołe nastroje towarzyszące powrotom do szkoły - wyjaśnia Lena Frankiewicz.

Przedstawienie zaplanowano na 1,5 godziny z przerwą.

(bog)