Co to za sport? W dużej podaży sportów i sztuk walki funkcjonujących w naszym mieście, dla wielu odróżnienie taekwondo od karate, bądź aikido, czy kendo stanowić może problem. Zatem skreślę kilka zdań, które przybliżą taekwondo olimpijskie.
Taekwondo olimpijskie jest sportem walki, gdzie orężem są przede wszystkim stopy. Ta mieszanka szermierki i boksu nogami w formule pełnego kontaktu (full contact), jest bardzo widowiskowa. Wymaga ona od zawodników rywalizujących bardzo dobrego przygotowania technicznego, w tym rozciągnięcia, patrz: kopnięcia na głowę, kondycyjnego i taktycznego. W taekwondo walki rozgrywają się w systemie pucharowym - wygrywający walczy dalej, przegrywający odpada. Przed zawodami następuje losowanie walk , przy czym zawodniczki, bo taekwondo ćwiczą też kobiety, i zawodnicy są rozstawiani pod względem posiadanej wagi. I w ten sposób ustala się „drabinki walk” poszczególnych kategorii wagowych. Tak jak w innych sportach, tak w taekwondo jest też podział na kategorię wiekowe - począwszy od młodzików (10-latków), a skończywszy na seniorach (od 18 lat, w wersji międzynarodowej).
Walki w taekwondo, zwane „kyorugami”, odbywają się na płaskich, równych powierzchniach, wykładanych matami typu „puzzlowego” o wymiarach 8 x 8 m. Zawodnicy ubrani są w strój taekwondo, zwany „dobokiem”, oraz ochraniacze na tułów („hogo”), na przedramiona i golenie , także „suspensor” na krocze, szczęka na zęby, specjalistyczne rękawice i skarpety na stopy. A na głowę - też specjalistyczny kask. Część ochraniaczy jest pod „dobokiem”. Przed walką sprawdzane jest, czy zawodnik posiada właściwe ochraniacze. System pełnego kontaktu wymaga wyposażania zawodników w ochraniacze dla ograniczenia, bądź uniknięcia kontuzji w czasie walki. Rywalizacja w taekwondo jest sędziowana przez zespół sędziowski, przy wykorzystywaniu elektroniki sędziowskiej. Stosowanie elektroniki w walkach ma na celu zobiektywizowanie przebiegu walki. Jest to niezwykle ważny aspekt, bowiem ogranicza do minimum, zdarzające się błędy sędziowski, które wypaczają obraz walki i są niesprawiedliwe dla zawodników, ich trenerów i kibiców.
W taekwondo pojedyncza walka trwa 3 rundy po 2 min. z 1 min. dwiema przerwami. Wygrywa ją ten zawodnik, który: 1. znokautował przeciwnika/przeciwniczkę w formule full contact, to się zdarza 2. uzyskał przewagę 7 punktów 3. miał większą ilość punktów na koniec walki.
W przypadku remisu, toczy się 4. rundę. A gdy i tym razem nie nastąpiło rozstrzygnięcie - decydują sędziowie, poprzez tajne głosowanie (na kartkach).
W taekwondo poza walkami rywalizuje się, również w prezentowaniu opanowania technik formalnych, zwanych „poomsae”. W tych zawodach sędziowie oceniają jakość wykonania, danego obowiązującego układu technik przez zawodnika.
Taekwondo olimpijskie - w Bydgoszczy funkcjonuje i rozwija się w stowarzyszeniowych klubach, ale również w oparciu o klasy sportowe – gimnazjalne i licealne. W przygotowaniu jest wejście z dyscyplin w środowisko akademickie, celem umożliwienia trenującym bydgoszczankom i bydgoszczanom kontynuowania kariery sportowej i osiągnięcia kwalifikacji zawodowych na wyższym poziomie. I na dodatek - w domu.
Czy, zatem warto zainteresować się taekwondo? Dodam, że oprócz ścieżki sportowej, w Bydgoszczy realizuje sie też rekreację, gdzie są grupy dziecięce (od 6 roku życia) dorosłych (40- 50 latków), kobiet i mężczyzn.
Zobacz też:
- Spryt i zwinność ponad siłę fizyczną
- Bydgoski Fight Club Krakowiak w TVP [zapowiedź]
- Walka nie jedną miała twarz w hali Astorii
 |  |  |  |
Pomeczowe wypowiedzi po meczu Włókniarz - Sparta
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
