Wiązałoby się ono z budową nowych śluz i dodatkowych stopni wodnych. Potrzebne do realizacji takiego przedsięwzięcia środki, wynoszące około kilkudziesięciu mld złotych, znacznie przerastają możliwości finansowe gmin. Państwa polskiego również nie stać w tej chwili na taki wydatek. Istnieje jednak możliwość sukcesywnego remontowania istniejących śluz i udrożnienia całego szlaku dla ruchu turystycznego.
Budowniczowie śluz przewidzieli konieczność ich wyremontowania, wymianę wrót itp. Po obu stronach wjazdu do każdej ze śluz, przed wrotami, umieszczone są równoległe, prostopadłe do lustra wody rowki, w które można wpuszczać specjalne dopasowane belki z gumowymi uszczelkami zwane szandorami. Belki takie były na wyposażeniu każdej śluzy. Część z nich z pewnością została rozkradziona i sprzedana, ponieważ były wykonane z żelaza. Widziałem jednak, że przynajmniej na niektórych śluzach część szandorów się zachowała.
Takie dopasowane szczelnie belki położone jedna na drugiej od progu śluzy do powierzchni wody przejmują na siebie rolę wrót i utrzymywane w miejscu przez rowki w głowie śluzy, tamują napływ wody. Po zaszandorowaniu śluzy można wypompować z niej resztki wody i ustawić w niej rusztowania, remontować ściany, wymienić wrota itp. Nigdy nie widziałem zaszandorowanej śluzy, ale jestem pewien, że żyją jeszcze w Polsce ludzie, którzy kiedyś się szandorowaniem zajmowali. Dzięki remontowaniu śluz bagrowaniu i miejscowym pogłębianiu Kanału i Noteci, moglibyśmy mieć pewność, że budowanie przystani turystycznych na drodze wodnej Odra – Wisła ma jakiś sens i że będą one odwiedzane przez jachty przypływające z zachodu.
Zobacz też:
Bydgoska policja pokazała filmy z wypadków z tramwajami i autobusami
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
