Międzynarodowy Festiwal Teatralny Inne Sytuacje [zapowiedź]

To już trzecia edycja MFT Inne Sytuacje organizowanego przez Fundację Kultury Yakiza, we współpracy z Miejskim Centrum Kultury, Teatrem Polskim i teatrem niebopiekło, którego założyciel Andrzej Stróż jest dyrektorem artystycznym Festiwalu. W ubiegłych latach w programie znaleźli się m.in. Teatr Pieśń Kozła, Odin Teatret, Teatr ZAR, Porywacze Ciał, Derevo, Wierszalin, Jacek Zawadzki, Studium Teatralne. W tym roku zobaczymy cztery grupy.

27 maja, poniedziałek, godz. 19.00, MIEJSKIE CENTRUM KULTURY
STUDIO MATEJKA (Słowacja/Polska) "NIEZRĘCZNE SZCZĘŚCIE LUB WSZYSTKO, CZEGO NIE PAMIĘTAM Z NASZYCH SPOTKAŃ"

Dwie pary wyruszają w niełatwą życiową podróż w poszukiwaniu szczęścia. Jesteśmy świadkami konfrontacji, w których ścierają się cztery punkty widzenia na to, czym jest szczęście i jak je osiągnąć (lub nie).

Spektakl jest refleksją na temat daremności poszukiwań szczęścia inspirowaną książkami Nieznośna lekkość bytu Milana Kundery i Wieczna euforia Pascala Brucknera.

Czas nakłada na płótno związku kolejne warstwy piękna, sekretów, zaskoczeń i nieporozumień. Czy obraz w lustrze, w którym odbija się relacja dwojga ludzi, może przybliżyć nas do zrozumienia szczęścia? Czy szczęście jest czymś, czego szukamy w drugiej osobie, ale co nie może znaleźć pełnego spełnienia? Moment szczęścia pojawia się i natychmiast znika. Czy jesteśmy w stanie go rozpoznać?
Spektakl powstał w koprodukcji z Instytutem im. Jerzego Grotowskiego (Polska) i Compagnie T-d’U (Szwajcaria)

Zespół Studia Matejka tworzy ośmiu aktorów z siedmiu krajów, a jego liderem jest Matej Matejka. Ze Studiem współpracują regularnie: Vivien Wood (Wielka Brytania), Sarie Mairs Slee (Wielka Brytania/USA) i Milan Kozanek (Słowacja) wspomagają lidera w badaniach psychofizycznych; Ditte Berkeley (Dania/Wielka Brytania) i Jarosław Fret (Polska) prowadzą trening muzyczny i nadzorują komponowanie muzyki; Bryan Brown (USA) wspiera zespół w zakresie dramaturgii przedstawień. W pracę artystyczną Studia zaangażowanych jest dziewiętnaście osób z jedenastu krajów.

Studio Matejka to laboratorium teatru fizycznego prowadzące badania w zakresie technik performance’u XXI wieku, które funkcjonuje ponad granicami – między poszczególnymi gatunkami performance’u, różnymi technikami treningowymi oraz między ekspresją indywidualną a rezonansem grupowym. W toku praktycznych badań aktorzy rozwijają sprawność, by móc „wypowiedzieć się” fizycznie, wykorzystując różne myśli, obrazy, słowa. Celem Studia Matejka nie jest stworzenie czegoś „odmiennego” od istniejących praktyk performatywnych i systemów treningowych. Istniejące metody traktują jako punkt wyjścia do poszukiwań pedagogicznych i twórczych, tworząc mapę odkryć, rozpoznając wzorce i/lub sprzeczności, i włączając je do powstającej pracy.

Spektakl w języku polskim, angielskim i francuskim

28 maja /wtorek/ godz. 19.00, MIEJSKIE CENTRUM KULTURY
TEATR CHOREA (Polska) "BACHANTKI"

Spektakl Bachantki Eurypidesa w reżyserii Tomasza Rodowicza to opowieść o dzisiejszym społeczeństwie przedstawionym jako grupa, w której tak szybko i z łatwością wyznacza się zbiorową odpowiedzialność. To spektakl o tym, jak przy zanikaniu obecności Boga i zastępowaniu go jego nieudolnymi wizerunkami łatwo przypisać sobie samemu wszechwiedzę i wszechwładzę i manipulować emocjami innych. O tym, że wobec entropii wartości, religii i autorytetów sposobem na zdefiniowanie siebie samego jest destrukcja i agresja wobec innych i że potrzeba oczyszczenia przez złożenie ofiary została w naszej kulturze zredukowana do znajdowania kozła ofiarnego. Świat wykreowany przez Rodowicza i jego współpracowników jest rzeczywistością poddaną nieustannej destrukcji. Destruowany jest nie tyle dramat Eurypidesa, co pewne zawarte w nim idee – idea harmonii, wspólnoty; wreszcie odrzucona zostaje sama idea Boga jako istoty nadającej sens ludzkim działaniom, zaprowadzającej porządek.
Dlaczego jesteśmy jedynym gatunkiem, który wyrzyna sam siebie, pragnąc w głębi serca najbardziej miłości i obecności Boga?

Stowarzyszenie Teatralne CHOREA działa od 2004 roku, należą do niego muzycy, śpiewacy, kompozytorzy, tancerze, plastycy, aktorzy – praktycy i teoretycy skupiający swoją działalność wokół sztuki teatru.

CHOREA, w początkach pracy twórczej prowadząc badania nad źródłami tańca i muzyki, eksplorowała kulturę Antyku. Obecnie zespół koncentruje się na problematyce i kondycji współczesnego człowieka, inspirując się wielkimi reformatorami teatru: Kantorem, Wyspiańskim, Grotowskim, czy wielkimi myślicielami i artystami, np. Wittgensteinem, Herbertem; tworząc własną metodę pracy i nowy sposób tworzenia współczesnego teatru. Twórcy CHOREI deklarują artystyczne podejście do zagadnienia Antyku i na jego bazie tworzą oryginalną metodę pracy, łączącą formy współczesnego teatru: nowatorskie techniki ruchu i tańca, nowoczesną muzykę oraz współczesny materiał literacki, według idei antycznej trójjedni. W teatralnym działaniu wyrażonym nowatorskimi środkami scenicznymi poszukują form aktywności źródłowej i naturalnej.

Zespół Teatru CHOREA wytworzył własną technikę treningu, polegającą na pracy z ciałem, głosem i rytmem, pracy z partnerem i pracy w grupie. Istotna w metodzie CHOREI jest zespołowość, umiejętność laboratoryjnej wspólnej pracy, a jednocześnie troska o to, by ciało zbiorowe nie wykluwało się kosztem indywidualności każdego z jego członków. Celem metody jest badanie materii ruchu, dźwięku i słowa, połączonych w integralną całość, poprzez zerwanie ze sposobami ich wzajemnej ilustratywności. Rozbudzenie całego ciała i intensywny trening tworzą obecność sceniczną, która na nowo integruje wszystkie te elementy.

28 maja /wtorek/ godz. 20.30, TEATR POLSKI W BYDGOSZCZY
TEATR PIEŚŃ KOZŁA (Polska) "PIEŚNI LEARA"

Pieśni Leara nie są linearną opowieścią, lecz ukazują świat energii i rytmów rządzących szekspirowskim dramatem. Zespół skoncentrował się na wyborze kluczowych scen z Króla Leara, które posłużyły za inspirację do snucia historii za pomocą słów, gestów i muzyki. Każda pieśń jest punktem wyjścia do kolejnego „dramatycznego poematu”. Muzyka staje się rzeczywistą postacią lub zdarzeniem i kreuje relacje międzyludzkie.

Międzynarodowa premiera Pieśni Leara miała miejsce na Festiwalu Fringe w Edynburgu w sierpniu 2012 roku, gdzie spektakl otrzymał trzy prestiżowe nagrody: Fringe First dziennika „The Scotsman”, nagrodę Herald Archangel i specjalną nagrodę Music Theatre Matters. Spektakl Pieśni Leara został także wymieniony na szczycie rankingu „The List”, zdobywając pierwsze miejsce spośród wszystkich prezentacji teatralnych.

TEATR PIEŚŃ KOZŁA, założony w 1996 roku przez Grzegorza Brala i Annę Zubrzycki, przez lata swej działalności zdobył międzynarodowe uznanie jako jeden z najbardziej nowatorskich zespołów europejskich, wykorzystujący w swej praktyce trening aktorski i nieustannie poszukujący nowych rozwiązań artystycznych. Elementem, który wyróżnia Teatr Pieśń Kozła, jest dążenie do międzyludzkiego spotkania i otwartości, które stanowią zalążek autentycznego doświadczenia.

Praca pedagogiczna stanowi integralną część misji i wizji zespołu, dzięki którym może on rozpowszechniać swoją praktykę aktorską. Jej przejawem jest wyjątkowy w skali europejskiej program studiów aktorskich MA Acting, realizowany od 2004 roku we współpracy z Manchester Metropolitan University. Teatr Pieśń Kozła prowadzi również warsztaty dla aktorów i praktyków z całego świata w ramach projektu Workshop Village. Warsztaty pozwalają na poznanie i zgłębienie technik prac zespołu. Poprzez swoją działalność edukacyjną Teatr Pieśń Kozła aktywnie stymuluje rozwój młodego pokolenia artystów.

29 maja /środa/ godz. 19.00, MIEJSKIE CENTRUM KULTURY
AFRA CRUDO (Włochy/Francja) "L'ULTIMA MADRE"

Stara kobieta, zamknięta w swoim własnym świecie, przywołuje wspomnienia, dawne stany świadomości. Majacząc, przeżywa kolejne transformacje z jednej postaci w kolejną, a przemiany te zasilane są wewnętrznym dialogiem, którego logika sytuuje się w wymiarze wręcz magicznym. Artystka stara się oczyma dziecka, którym była, przyjrzeć się przestrzeniom, sytuacjom, wydarzeniom przynależnym światu, który zniknął - światu swojej babci. L'Ultima Madre to historia smutnej rzeczywistości, zbudowanej w odosobnieniu, w biedzie, wokół przemocy. To obraz życia na południu Włoch i zła, jakie zrodziła kultura patriarchalna. Wycofanie w siebie, w ciemność domu bez okien rodzi wewnętrzne starcia i wizje zła w każdym codziennym geście.

Msza i magia nie jawią się tu jako sprzeczności, ale są jedynie próbą kontrolowania monstrum żyjącego wewnątrz i na zewnątrz. To intymna wypowiedź na temat starości, śmierci, porzucenia i marzeń o tym, co mogłoby się wydarzyć, ale się nie wydarzyło. Na temat kobiecości - dwoistej, nieuchwytnej, pożeranej przez chorą energię prowadzącą do klęsk. Wewnątrz mozaiki, na którą składają się banalne rytuały codzienności, rozpościera się podziemny świat i domaga się wysłuchania, akceptacji, poznania.

Afra Crudo jest tancerką, choreografką, instruktorką afro dance i tańca współczesnego. Urodziła się na Sardynii. Edukację artystyczną rozpoczęła w wieku 8 lat w Mediolanie. W latach 1990-94 odkrywała tajniki tańca współczesnego pod okiem słynnej Piny Bausch w Folkwang Hochschule w Essen. W 1966 przeprowadziła się do Paryża, gdzie mieszka do dziś. Pobierała tam lekcje tańca afrykańskiego m.in. u Georges’a M’omboye, a w 1999 stworzyła wraz z artystami afrykańskimi Teatr Tańca „Naffissa”. Wyjechała także na Mali, gdzie uczyła się od tancerzy z Balet National du Mali.

Jej nauczycielką była Bintufune Diabate. Występowała na wielu festiwalach i scenach europejskich, prezentując afro dance i taniec współczesny. W Polsce prowadziła warsztaty tańca afrykańskiego w ramach Międzynarodowych Warsztatów Tańca organizowanych przez Polski Teatr Tańca Ewy Wycichowskiej. Była gościem Ośrodka Grotowskiego we Wrocławiu i aktorów związanych z Teatrem Laboratorium. Graniczące z rytuałem spektakle taneczne Crudo charakteryzują się procesem transformacji i sięgają do pierwotnych, fascynujących źródeł teatru.

Zobacz też:
Kramberry vol. 3	Juwenalia 2013	Manifestacja w centrum	Remont Chodkiewicza