„XII Konkurs Graficzny im. Józefa Gielniaka. Wystawa pokonkursowa. Pokaz dzieł i warsztatu Mistrza.

Wystawa czynna od 17 maja do 31 lipca 2014 roku

Pierwsza edycja Konkursu odbyła się w 1977 roku.
Dla współcześnie tworzących artystów udział w Konkursie umożliwia konfrontację własnych osiągnięć w dziedzinie tradycyjnych technik graficznych. Wznowiona edycja spotkała się z dużym zainteresowaniem twórców, wśród których przeważali artyści z Polski, ale reprezentowane były także środowiska graficzne z Grecji, Hiszpanii, Włoch, Chorwacji, Meksyku, Belgii, Kanady, RPA i Tajwanu. Nadesłano 188 prac autorstwa 102 grafików, spośród których wyłoniono laureatów, przyznając Grand Prix i trzy nagrody równorzędne oraz dziesięć wyróżnień.

Na wystawę pokonkursową zakwalifikowano 97 plansz graficznych 74 artystów. Ekspozycja stanowi przegląd aktualnych tendencji stylistycznych oraz różnorodności rozwiązań technicznych w zakresie techniki druku wypukłego, a udział znakomitych grafików zagwarantował jej wysoki poziom artystyczny.

XII Konkurs Graficzny zaprezentowano w kontekście historycznym, który przybliża prezentacja multimedialna ukazująca prace laureatów wcześniejszych edycji z lat 1977-2003.

Bydgoską edycję Wystawy pokonkursowej wzbogaca Pokaz dzieł i warsztatu Józefa Gielniaka – patrona konkursu, stanowiący rzadką okazję do podziwiania dzieł Mistrza – wirtuoza linorytu.

„Sztukę Gielniaka nazwał ktoś meteorem. Istotnie, pojawiła się nagle, jako zjawisko nowe i niespodziewane, od razu przy tym ukształtowana i dojrzała, ale też szybko zgasła”. To słowa Ireny Jakimowicz, autorki monografii Gielniaka, świadczące o wyjątkowości tego artysty i człowieka, intrygujące i skłaniające do poznania jego twórczości.

W ciągu piętnastu lat (1956-1972) twórczej aktywności Gielniak wykonał zaledwie 68 prac (w tym 15 ekslibrisów). Nieuleczalnie chory na gruźlicę, od 1953 roku był mieszkańcem sanatorium Bukowiec w Kowarach. Czas jego twórczości odmierzała choroba, okresy lepszego i gorszego samopoczucia.

Grafiki Gielniaka sytuują się na granicy świata rzeczywistego i fantazji, niektóre można uznać za niemal abstrakcyjne wizje. Inspiracją dla artysty była natura, często ta najbliższa, stanowiąca kadry pejzażu, czy też widoki sanatoryjnych gmachów.

Wszystkie prace Gielniaka wykonane zostały w technice linorytu, wycinane są nożykiem i zazwyczaj odbijane na delikatnych bibułkach. Misterna, delikatna siatka precyzyjnych cięć, wysmakowany kontrast czerni i bieli oraz zróżnicowana faktura kształtują świat osobistych poetyckich metafor.

Na sztukę Gielniaka niewątpliwie wpłynęło odosobnienie i pewne osamotnienie, sprzyjające skupieniu nad żmudną, drobiazgową pracą grafika, wycinającego milimetr po milimetrze swoje refleksyjne wizje w linorytniczej płycie.

Na ekspozycji prezentujemy 21 linorytów Gielniaka, niewielki zespół monotypii i ekslibrisów oraz zestaw linorytniczych płyt, narzędzi i przyborów graficznych przybliżających warsztat artysty. Obiekty te pochodzą z bogatej kolekcji dzieł Gielniaka znajdującej się w zbiorach Muzeum Karkonoskiego w Jeleniej Górze.