OFF Festival 2010 w Katowicach [program - bilety - dojazd]

Zobacz też: Festiwale muzyczne w Polsce [serwis specjalny]

PROGRAM

The Flaming Lips (USA)

HE FLAMIG LIPS to jeden z najbardziej nietuzinkowych zespołów rockowych, które pojawiły się na przestrzeni ostatnich trzech dekad. Dwunasty album studyjny "Embryonic" (Warner, 2009) z gościnnym udziałem Karen O (Yeah Yeah Yeahs), MGMT i Thorstena Wörmanna to prawdziwy majstersztyk notowany na szczytach zestawień najznakomitszuch płyt ubiegłego roku bądź dziesięciolecia.

Lenny Valentino (PL)

Lenny Valentino to projekt, który zyskał już miano legendy, a jego jedyna płyta „Uwaga!  jedzie tramwaj” (Sissy Records, 2001) uznawana jest za jedno z najistotniejszych  wydawnictw w historii polskiej muzyki alternatywnej.

Nazwa zespołu pochodzi od tytułu piosenki The Auteurs, a jego początki sięgają roku 1998, kiedy to w Mysłowicach odbywały się pierwsze próby. Wraz z założycielami: Arturem Rojkiem  (Myslovitz) i Mietallem Walusiem (Negatyw, Penny Lane, Kurtyna) pierwotny skład stanowili: Michał Koterba z zespołu Korbowód oraz Wojciech "Lala" Kuderski (Myslovitz, Penny Lane), zastąpiony w 1999 przez Bartosza Królikowskiego. Po zmianach personalnych przełomowym  okazał się rok 2000, w którym do Rojka i Walusia dołączyli muzycy trójmiejskiej grupy Ścianka. Ukonstytuował się wtedy najbardziej znany skład Lenny Valentino: Artur Rojek -  gitara, wokal, Mietall Waluś - bas, Jacek Lachowicz - klawisze, Maciej Cieślak - gitara,  Arkadiusz Kowalczyk – perkusja, który w kwietniu 2001 roku w Studiu im. Adama Mickiewicza  w Sopocie nagrał materiał na pierwszą i jedyną płytę. Produkcja zajął się Maciek Cieślak,  a premiera odbyła 12 listopada 2001 pod szyldem Sissy Records.

The Fall (UK)

Zespół powstał w Manchesterze w 1976 r. w czasach rozkwitu punk rocka. Nazwa The Fall znajduje się na okładkach dwudziestu siedmiu studyjnych albumów! Grupa wydała też około 50 singli i drugie tyle albumów live i kompilacji. Na przestrzeni lat skład zmieniał się ponad trzydzieści razy, ale niezmiennie jest w nim obecny jeden człowiek - muzyczny geniusz, wielbiciel alkoholu, najlepszy poeta Salford's, koszmar dziennikarzy i bohater klasy pracującej: Mark E. Smith.

Okrzyknięty przez NME "największą zrzędą w muzyce pop" muzyk, używając humoru i horroru odsłania podłość, hipokryzję i niesprawiedliwość świata. Niezaprzeczalny talent i najwyższej próby twórczość The Fall miała ogromny wpływ na całą muzykę niezależną. W stylistyce grupy kilkakrotnie następowały zmiany, charakterytsyczne są jednak powtórzenia, brzmienie gitary, wokal Smitha i tajemnicze teksty. Poza kilkoma singlami z lat osiemdziesiątych, wydawnictwa The Fall nigdy nie osiągnęły sukcesu komercyjnego, jednak mają pozycję kultowych.

Anti-Pop Consortium (USA)

Anti-Pop Consortium to jedna z najbardziej znaczących nazw z nurtu alternatywnego hip hopu. Grupę tworzą: Beans, High Priest, M. Sayyid i producent Earl Blaize, którzy spotkali na Poetry Slam w Nowym Jorku i założyli kolektyw. Przed podpisaniem w 2000 kontraktu z wytwórnią Warp wydali kilka singli i dwa albumy w specjalizującej się w eksperymentalnym hop hopie oficynie 75 Ark należącej do japońskiego producenta Dan the Automator.

APC słyną z bezkompromisowych, będących strumieniem świadomości tekstów oraz umiejętności nadawnia ukrytych znaczeń pozornie niepowiązanym zbitkom słownym. Ich wydawnictwa trafiały zarówno do zwolenników mainstreamu jak i prasy podziemnej. Wszyscy zgodnie podkreślili ich inwencję i nowatorstwo ich eksperymentalnych produkcji. Za sprawę niekonwencjonalnych tekstów porównywano ich często porównywani do takich raperów jak De La Soul, Kool Keith czy MFDoom. W 2001 r. otwierali koncerty Radiohead podczas europejskiej części trasy "Amnesiac". Koncertowali także z DJ Shadow.

Lali Puna (DE)

Flagowy projekt oficyny Morr Muisc, w którego składzie są m.in. członkowie Notwist i Tied & Tickled Trio przerywa ciszę po sześciu latach. W kwietniu do rąk miłośników niezależnej elektroniki trafi pierwszy od „Faking The Books” (2004) album studyjny „Our Inventions" (Morr Music, 2010) z udziałem Yukihiro Takahashi z Yellow Magic Orchestra.

Efterklang (DK)

Casper Clausen (wokal), Mads Brauer (elektronika) i Rasmus Stolberg (bas) dorastali na małej duńskiej wyspie ALS. Przenieśli się do Kopenhagi z zamiarem zostania muzykami, a gdy pod koniec 2000 roku dołączył do nich perkusista Thomas Husmer, powstał Efterklang. W pierwotnym składzie był też pianista Rune Mølgaard, który do dziś czasem pisze dla grupy. Pierwsze wydawnictwa: debiutancki album "Springer" i EP-ka z 2003 roku członkowie grupy wydali w Rumraket, we własnej niezależnej wytwórni (która później wydała m.in. Grizlly Bear, amiina, Cacoy, Erik Levander, Kama Aina, Slaraffenland, Taxi Taxi! czy Canon Blue and Our Broken Garden).

Rok później muzycy nagrali olśniewający debiut studyjny "Tripper" (2004) i podpisali kontrakt z brytyjską oficyną Leaf Label, w której katalogu znajdują się m.in. Colleen, Murcof czy Hawk i Hacksaw. Na albumie pojawiły się smyczki, sekcja dęta, chór i zaproszeni wokaliści. Krytyka podkreślała kunszt, z jakim połączono tradycyjne instrumentarium z elektronicznymi dźwiękami generowanymi z laptopa, a także unikalną, oddającą ducha czasów, atmosferę. Płyta osiągnęła rekordowe tempo sprzedaży.

Matmos (USA)

Matmos to Drew Daniel i Martin Schmidt, para wszechstronie uzdolnionych artystów, którzy zasłynęli jako innowatorzy muzyki elektronicznej. Swoją muzykę tworzą, wykorzystując dźwięki generowane przez najrozmaitsze przedmioty, zwierzęta i ludzi. Źródłem interesujących brzmień może być wertowanie kart Biblii, pocałunki czy liposukcja. Nie do pogardzenia są też ludzkie włosy, klatki szczura, lateksowe ubrania, polskie pociągi, owady, tabletki aspiryny ciskane w zestaw perkusyjny czy nadmuchiwane koce.

Życiorysy obu muzyków wyjaśniają nieco ich awangardowe podejście do muzyki elektronicznej. Daniel studiował literaturę Renesansu w Berkeley i przez lata pracował jako DJ radiowy i klubowy, zajmując się muzyką filmową i hip hopem, a Schmidt zarządzał działem sztuki konceptualnej w Instytycie Sztuki w San Francisco i przez lata tworzył eksperymentalnę elektronikę jako lider formacji X/I.

Fennesz (AUT)

Christian Fennesz. Austriacki muzyk, kompozytor i improwizator. Pochodzi z Wiednia, gdzie studiował etnologię i muzykologię. Karierę muzyczną rozpoczął jako gitarzysta w grupie Blank. W 1988 wraz z Haraldem Adrianem (bas, saksofon) i Siegfriedem Schmidem (perkusja) założył eksperymentalny Maische, w którym był także wokalistą. Był to jeden z ciekawszych zespołów wiedeńskiego undergroundu późnych lat 80-tych. Muzycy inspirowali się głównie brzmieniem Sonic Youth i My Bloody Valentine, stosując niezbyt jeszcze wówczas popularną wśród odbiorców rocka swobodną improwizację i granie instrumantalne. Wystąpili m.in. na wiedeńskim festiwalu Töne und Gegentöne w 1991.

Po opuszczeniu zespołu Fennesz związał się z wiedeńską scenę techno, by z czasem stać się kluczową postacią sceny IDM i sceny elektronicznej. W latach 1994-1995 był producentem grupy Play the Tracks off. W roku 1995 wspólnie z brytyjskim muzykiem Colinem Newmanen i Scannerem pracował nad płytą dla wytwórni Syntactic, a w 1996 wraz z Christofem Kurzmannem współtowrzył zespół Orchester 33 1/3, Współpracował również z grupą Gangart nad projektem „Zu Hause”.

William Basiński (USA)

Urodzony w Texasie, mieszkający w Los Angeles muzyk i kompozytor. Jeden z najwybitniejszych minimalistów i najważniejszych twórców ambient.

Wykształcony klasycznie klarnecista, saksofonista, zajmujący się nie tylko dźwiękiem, ale także sztuką video. Od prawie 30 lat eksperymentuje z muzyką i różnymi rodzajami mediów. Inspirowany muzyką Steve Reicha i Brian Eno rozpoczął nagrywanie muzyki, używając taśm magnetonowych. Eksperymentował z fortepianem, czego efektem było „Variations: A Movement in Chrome Primitive” (Die Stadt, Durtro, 2004). Do tworzenia swych melancholijnych, pięknych i niezwykle długich melodii, używa również syntezatora. Podczas wystepów na żywo używa taśm, do których dopisuje na instrumentach klawiszowych muzyczne komentarze, a te z kolei przekształca w symfoniie i rozwija w nieprzewidywalny, bardzo emocjonalny sposób. Efekt bywa hipnotyzujący.

Philip Jeck (UK)

Jeck (Philip Jeck) to artysta multimedialny, choreograf, kompozytor i jeden z pionierów turntablizmu. Studiował sztuki wizualne w Darlington College Of Arts, jednak od początku lat 80-tych tworzy muzykę przy pomocy instrumentów elektronicznych i gramofonów.

Tworzył ścieżki dźwiękowe, koncertował solo oraz z wieloma grupami taneczno teatralnymi. Grywając tradycyjne sety djskie na podziemnych imprezach i pisząc muzykę do przedstawień tanecznych, wypracowywał swój własny styl. Po ukończeniu szkoły artystycznej, eksperymentował w różnych obszarach improwizacją i kompozycją, współpracując między innymi z Sianed Jones i Crisem Cheek w eksperymentalnym zespole Slant, z którym wydał dwie płyty.

W 1993 za swój sławny performance "Vinyl Requiem" z wykorzystaniem 180 gramofonów z lat 50-tych i 60-tych uhonorowany prestiżową nagrodą brytyjskiego Time Out.

Something Like Elvis (PL)

Something Like Elvis zaczerpnęli swą nazwę z filmu "Dzikość Serca" Davida Lyncha. Początki zespołu sięgają 1994 roku. Dwa lata później w instrumentarium pojawił się rzadko spotykany w muzyce rockowej akordeon, który stał się znakiem rozpoznawczym grupy. Już pierwsza płyta "Personal Vertigo" (1997) spotkała się z bardzo dobrym przyjęciem krytyki. Zaskoczonych muzyków okrzykiwano debiutantami roku, a debiutancki krążek doczekał się edycji w holenderskiej wytwórni Smoeff/Konkurrent. SLE nigdy nie ograniczał się tylko do rocka. Chętnie podejmując współpracę z performerami, gościł często w galeriach, muzeach czy klubach zorientowanych na muzykę improwizowaną. O uznaniu, jakim cieszył się "Elvis" świadczyć może wystosowane w 1998 zaproszenie na europejską trasę NoMeansNo (CAN). Tom Holliston, gitarzysta kanadyjskiej formacji uznał SLE za najlepszy europejski support jaki z nimi grał.

W 1999 roku ukazała się druga, bardziej dopracowana i dojrzalsza płyta "Shape", z którą jesienią tego samego roku zespół odwiedził Niemcy, Belgię, Holandię, Czechy i Austrię. Część trasy stanowiły koncerty u boku kolejnych gigantów alternatywy: Amerykanów z Fugazi.

Memory Tapes (USA)

Pod nazwą Memory Tapes ukrywa się Amerykanin Dayve Hawk znany z dwóch wcześniejszych projektów: electro tanecznego Weird Tapes oraz melancholijnego Memory Cassette.

Ich połączenie dało coś, co recenzent opiniotwórczego portalu "Pitchfork" określił mianem "zachwycającego do bólu tanecznego popu". Świetny, nawiązujący do stylu New Order, singiel "Bicycle" zwiastował debiutancki album Memory Tapes "Seek Magic", który ukazał się we wrześniu 2009 (Sincerly Yours).

The Very Best (MW/UK)

THE VERY BEST to projekt wielokulturowy. Ezaw Mwamwaya urodził się w Malawi, w Afryce Wschodniej. Dorastał w stolicy Lilongwe, gdzie grał na perkusji w różnych zespołach, takich jak Masaka Band. Był dobrym przyjacielem legendarnego Evison Matafale, z którym grał przez kilka lat, zanim zabito go w areszcie w Malawi policji w 2003. W 1999 Ezawa przeniósł się do Anglii i do niedawna prowadził sklep z uzywanymi meblami we wschodnim Londynie. Sklep mieścił sie na tej samej ulicy, co stare studio Radioclit. Etienne Tron kupił od Ezawa rower i zaprosił na jedną z imprez, na której Ezawa spotkał drugą połowę Radioclit, Johana Karlberga. I tak dzięki przypadkowemu spotkaniu w sklepie z używanymi meblami doszło do muzycznej współpracy wokalisty z Malawi z europejskim undergroundowym duetem didżejsko producenckim, a świat usłyszał o niej pod nazwą The Very Best.

Indigo Tree (PL)

Wedle opisu na profilu myspace Indigo Tree kolejność zdarzeń była taka:      "2009 - Filip Zawada zaprasza Peve Lety'ego do współpracy przy nagrywaniu muzyki filmowej. Po godzinie improwizowania postanawiają zmalwersować pieniądze na studio. Zamykają się na tydzień w dużej sali nagraniowej i tworzą pierwszą płytę 'Lullabies of love and death'. Muzyka do filmu nie powstaje."

Peve Lety to bard gitarowy, który jak twierdzi, ponad pracę zespołową przedkłada współpracę w duecie, bo "ciężko jest wyrzucić z zespołu jedynego muzyka, z którym się gra." Ów drugi muzyk to Filip Zawada, który zasilał niegdyś składy zespołów Pustki i AGD. Premiera debiutanckiego albumu duetu miała miejsce w październiku ubiegłego roku w wytwórni Ampersand, wywołując niemałe poruszenie i zachwyt wśród recenzentów.

Tides From Nebula (PL)

Zespół Tides From Nebula powstał na początku 2008 roku w Warszawie. Jego skład to: Adam Waleszyński (gitara), Maciej Karbowski (gitara, klawisze), Przemek Węgłowski (bas) i Tomasz Stołowski (perkusja).

Tworzą instrumentalną muzykę gitarową, zaliczaną najczęsciej do nurtu post-rock/metal. W maju 2009 w Rockers Publishing ukazała się pierwsza płyta kwartetu zatytułowana "Aura", świetnie oceniana zarówno w kraju, jak i za granicą. Zauważył ich miedzy innymi przez największy portal zajmujący się tematyką instrumentalnego rocka: thesilentballet.com

Kucz/Kulka (PL)

Konrad Kucz jest grafikiem i muzykiem od 20 lat związanym ze sceną minimal-ambient. Bogactwo jego inspiracji sięga od muzyki gregoriańskiej, przez rockową, klubową i industrialną, po transowy folk i współczesną awangardę klasyczną (Arvo Part, Morton Feldman czy Henryk Mikołaj Górecki), z discreet music Briana na czele.Jako członek grupy Futro zaistniał na scenie klubowej, był też współtwórcą industrialnego projektu Nemezis.Jego kompozycje ilustrują programy telewizyjne, filmy dokumentalne (m.in. Natalii Korynckiej-Gruz i Jacka Kruczkowskiego) i sztuki teatralne, a także zasilają katalog Paris Music.

Najnowszą pozycją w przebogatej, zawierającej kilkadziesiąt wydawnictw dyskografii Konrada, to efekt kolaboracji z Gabą Kulką, czyli wydany jesienią ubiegełgo roku krążek "Sleepwalk" (Requiem Records, 2009).

Gaba Kulka, wystąpiła rok temu na głównej scenie OFF Festival promując solowy krążek "Hat, Rabbit" (Mystic, 2009) i prezentując własna wizję progresywnego popu. Znakomita pianistka, autorka i wokalistka. Aktywnie działa na scenie alternatywnej, współtworząc projekt Baaba Kulka czy współpracując z zespołem Mitch & Mitch. Dzieli scenę z orkiestrą symfoniczną. Napisała teksty oraz śpiewała gościnnie na albumie "Iluzjon cz.1" Reni Jusis, a także muzykę do spektaklu Rafalala Show – Zabawy Nocą.

Prawatt & Mirna Ray (PL)

Prawatt [czyt. "Prałat"] to istniejący od 2004 zespół z Trójmiasta, którego założycielem jest Jachi, konstruktor automatu perkusyjnego, tworzącego serce projektu. Obok niego w składzie znajdują się znani z działalności w Karol Schwarz All Stars: Karol Schwarz - gitarzysta, wokalista, operator generatorów oraz Szymon Albrzykowski - operator gramofonu i generatorów, będący również członkiem kultowego Szelestu Spadających Papierków.
Prawatt gra improwizowaną muzykę eksperymentalną bez użycia MIDI i komputerów. Analogowe dźwięki tworzone są przez system generatorów i automatów perkusyjnych, w większości własnej produkcji. Ponoć dwa urządzenia wykorzystywane były przez Szelest Spadających Papierków za czasów TOTARTU. Brzmienie dopełniają gitara, wokal oraz gramofon, z którego odtwarzane płyty o fantastyczno-militarno-sakralnej treści, przetwarzane są przez system automatów.
Wśród współpracowników Prawatta warto wymienić Jerzego Mazzolla, Jona Dobie, Romana Sebastyańskiego, Miervuug Sveerga czy Kubę Bielawskiego.
Nagrali pięć albumów, a w 2008 nakładem niezależnej wytwórni Nasiono ukazał się minialbum "Pasja".

MIRNA RAY to Marcin i Bartek Dzierbun, którzy założyli wspólną grupę w Londynie. Nagrali instrumentalną EP-kę, a obecnie przygotowują materiał na debiutancką płytę. Bracia koncertowali w różnych miejscach Europy. Słyną z intensywnych występów, podczas których "gitarowe harmonie i rozwibrowane rytmy perkusji łączą się z syntezatorowymi samplami i kolażami dźwiękowymi". (myspace) Jesienią 2008 Mirna Ray zagrali trasę z gdańskim Prawattem, promującym wówczas płytę "Pasja" (Nasiono, 2008).

Lao Che (PL)

Lao Che wyłonił się z zespołu Koli, którego muzycy  w trakcie pracy nad debiutem "Szemrany (Warner Music Poland, 1999) uformowali skład nowej grupy. W 2000 roku zespół podpisał kontrakt z SP Records i w Słabym Studio SP zarejestrował 14 utworów, które trafiły na koncept album "Gusła". Realizacją zajął się Bogusławowicz, nad większością miksów czuwał Sławek Janowski (współproducent Koli). Po różnych przetasowaniach dzisiejszy skład Lao Che to septet, który tworzą: Mariusz "Denat" Denst, Hubert "Spięty" Dobaczewski, Michał "Dimon" Jastrzębski, Rafał "Żubr" Borycki, Filip "Wieża" Różański, Jakub "Krojc" Pokorski, Maciej "Trocki" Dzierżanowski.

O.S.T.R (PL)

Muzyk, raper, kompozytor, producent, absolwent Akademii Muzycznej w Łodzi i laureat kilku renomowanych konkursów skrzypcowych. Próby z Hiphopem rozpoczął jak 12 latek z pomocą domowego radiomagnetofonu "Kasprzak". Pierwsze poważne kroki stawiał w łódzkich grupach BDC, LWC i Obóz TA, później już działał solo jako O.S.T.R.

Niezwykle żywiołowy na koncertach, nie ogranicza się do sztywnego repertuaru. Cieszy się opinią najlepszego polskiego freestyle'owca. Po debiutanckiej płycie "Masz to jak w banku" (Asfalt Records, 2001) okrzyknięto go odkryciem roku. Zarejestrowany rok później w domowych warunkach zbiór nagrań freestyle Ostrego „30 minut z życia” (wydany także oficjalnie przez Asfalt) osiąga astronomiczne ceny na aukcjach internetowych. Najbardziej płodny wykonawca na polskiej scenie hiphopowej - do tej pory, niezmiennie pod szyldem Asfalt Records, wydał już dziewięć albumów, z których trzy osiągnęły status Złotej Płyty.

>> Pełną listę artystów OFF Festival 2010 znajdziesz na oficjalnej stronie imprezy

BILETY

KARNETY TRZYDNIOWE

* Upoważniają do wstępu na wszystkie imprezy odbywające się w ramach OFF Festival w dniach 6-8.08 na terenie Doliny Trzech Stawów.

do 30 kwietnia - 99 zł
1 maja - 5 sierpnia - 120 zł
od 6 sierpnia - 140 zł

BILETY JEDNODNIOWE
*Upoważniają do wstępu na koncerty odbywające się w jednym wybranym przy zakupie dniu:

- 6.08 lub 7.08 lub 8.08 - 69 zł
- Karnety czterodniowe oraz bilety na koncert Matmos 5.08 wyprzedane.

Bilety dostępne w sieciach:

TICKETPRO, TICKETPORTAL, EVENTIM

DOJAZD

OFF Festival 2010 odbędzie się w KATOWICACH, w Dolinie Trzech Stawów.

Nowa siedziba festiwalu to wyjątkowy zakątek miasta. Rozległy park położony na styku dzielnic Osiedle Paderewskiego i Muchowiec (u zbiegu ulic Górnośląskiej i Murckowskiej) wziął nazwę od trzech kąpielowych zbiorników wodnych, przy których mieszczą się przystań wodna i wypożyczalnia sprzętu wodnego. Swoje ścieżki mają tu również miłośnicy rowerów oraz niezliczone ilości spacerowiczów, którzy oblegają to niezwykłe miejsce, szukając wytchnienia od miejskiego zgiełku.

W bliskiej odległości od parku znajduje się bogata baza noclegowa oferowana przez Katowice. Na terenie parku istnieją już Camping i parking, ale z myślą o coraz liczniej przybywającej na OFF Festival publiczności z całego świata, powstanie dodatkowo specjalne pole namiotowe, które pomieści kilka tysięcy osób. (szczegóły wkrótce)

Z Doliną sąsiaduje bezpośrednio sportowe lotnisko Katowice - Muchowiec, użytkowane przez Aeroklub Śląski. W pobliżu znajdują się też Lasy Murckowskie.