cineMMa: Jaśniejsza od gwiazd

Fanny Brawne (Abbie Cornish) to miła, lecz nierzadko złośliwa dziewczyna z dobrego domu, której codzienne zajęcia ograniczają się do projektowania i szycia wymyślnych strojów, spacerów w towarzystwie przyzwoitki i zabawy na balach, gdzie należy poszukiwać potencjalnego kandydata na męża.

Melancholijny John Keats (doceniony za rolę w "Pachnidle" Ben Whishaw) tworzy poezję niezrozumiałą dla ówczesnych krytyków. Tomiki wierszy pokrywa kurz, a problemy finansowe coraz bardziej przesłaniają romantyczną duszę młodego artysty.

Te dwie, wydawać by się mogło, niezwykle różne osobistości, łączy gorące uczucie. Uczucie przepełnione subtelnym dotykiem, który według Keatsa ma pamięć, zapachem kwiatów, szumem wiatru i przede wszystkim wyjątkową poezją. Nie trzeba znać biografii Keatsa, ani być wielbicielem kostiumowych romansów, by domyślić się, że następstwem tej wcale niebanalnej miłości jest nieszczęście, które dotyka jednego z kochanków. Na drodze ku prawdziwemu spełnieniu staje także zazdrosny o Johna przyjaciel, który chciałby mieć go tylko dla siebie i troskliwa matka dziewczyny. Biedny młodzieniec nie jest  w stanie sprostać wymaganiom, jakie stawia kandydatom na męża swojej dorastającej córki.

Reżyserka "Jaśniejszej od gwiazd" nie popadła w przesadną słodycz i wydumaną metaforę, tak często charakteryzujące filmowe adaptacje dzieł znanych powieściopisarek. Przez bogato zdobione suknie i klasyczne fraki  przebija się blask niewinnych dusz, pragnących bliskości, a nieśpieszna narracja zachęca do wyciszenia i zwrócenia uwagi na szczegóły obrazujące uczucie łączące głównych bohaterów: dotyk rąk, spojrzenia, spacery po łące i rozmowy o poezji, którą uważny widz otrzymuje w stosownych dawkach. Film Campion to przepiękny obraz pierwszej miłości, której istotne miejsce niepostrzeżenie zajęła śmierć. Polecam każdemu, kto ceni subtelne kino pozbawione zbędnego słodzenia.

Zobacz też:

• cineMMa: "Trójkąt" (Bermudzki?)
• cineMMa: Nostalgia anioła
• cineMMa: Zdarzenie, którego nie zapomnisz