Realia polskich lasów

Polskę pokrywały w blisko 40% skupiska drzew. Nawet w dzisiejszych czasach zalesienie terenów naszego kraju sięga 28% i ciągle wzrasta.

Jednak ekspansja człowieka powoduje, iż zwiększa się nie tylko procent lasu w lesie. Praktycznie na każdym kroku spotkać można cywilizacyjne całoroczne grzyby, w postaci wszechobecnych śmieci. Co gorsza w większej części to odmiany trujące. Coraz to częstsze przypływy ciepłego powietrza po zewnętrznej stronie czterech ścian powodują wzmożone użytkowanie ścieżek leśnych. Niestety niektórym tak ciężko rozstać się z domowym zaciszem, że w niezrozumiały sposób postanawiają przenieść jego część pomiędzy zieleń lasów.

Doprawdy zadziwiająca jest pomysłowość ludzkich najeźdźców przyrody leśnej. Pralka leżąca pod krzakiem czy opona porośnięta zielenią to zwyczajny widok polskiego lasu. Nie ma się co dziwić - zima się skończyła, a jak wiadomo opony zimowe powyżej 7ºC sprawują się nie najlepiej, więc w ramach zwiększania bezpieczeństwa na drogach należy się ich pozbyć, a i wiewiórka też człowiek i powinna mieć możliwość uprania tego czy owego.

Niestety nikt z propagujących wizję domu w lesie nie zastanawia się co stanie się z pralką czy butelką pozostawioną na łonie przyrody, a może ma nadzieję, iż śmietnik ten w jakiś cudowny sposób rodem z filmów Spielberga zniknie, nie pozostawiając po sobie śladu. Niestety, być może ku zaskoczeniu niektórych czytelników, tak się nie dzieje. O ile bilet czy chusteczki pozostawione na pastwę losu odejdą w zapomnienie po góra 3 miesiącach wylegiwania się na trawce, to już tak bliska nam wszystkim puszka po gazowanym mocnym potrzebuje do tego minimum 10 lat, a przyjmując, iż producent obdarzył nas produktem w aluminiowej oprawie, okres ten wzrasta do bagatela 100 lat. Aż ciśnie się na usta „100 lat 100 lat… niech żyje nam”. Niestety „im dalej w las”, tym gorzej.

Pozostawiając w lesie plastikową butelkę, możemy spać spokojnie, nic się jej nie stanie, a na powrót po nią mamy 100-1000 lat więc na pewno zdążymy. Dla bardziej wytrwałych pozostaje jeszcze wybór butelek szklanych. Nie dość, że nie znikną z powierzchni lasu przez kolejne 4000 lat (sic!), to jeszcze przy odrobinie szczęścia mogą wspomóc polskich rolników w użyźnianiu gleby przez wypalanie. Chusteczki, butelki czy puszki to żadna atrakcja.

Na szczęście spacer po lesie uprzyjemniają nam znacznie różnorodniejsze niespodzianki. Chyba tylko nieliczni z nas nie myśleli we wczesnej młodości o zbudowaniu domku na drzewie. Jak się okazuje przyzwyczajenia mają silną moc, szczególnie w dobie kryzysu, gdzie o własne M4 trudno. Dorośli też chcą poczuć smak przygody i cierpliwie znoszą do lasów artykuły gospodarstwa domowego.

Nic dziwnego, że my, spacerowicze, natrafiamy na kanapy, fotele, telewizory. Szczęśliwie powstał Internet i korzystając z „pierwszej poprawki” i możliwości, jakie daje przekaz słowny, mogę spróbować nawrócić dojrzałe dzieci budujące swoje „domy na drzewie”. Panie i Panowie: telewizor naprawdę nie zadziała w lesie… bo nie ma prądu !

Tekst ten nie ma na celu wyszkolenia czy też popierania rzeszy ekologów, siedzących na drzewach przeznaczonych do ścięcia czy przypinających się łańcuchem do walca drogowego, w którym i tak nie ma paliwa, bo diesel drożeje, a opał wykupili kierowcy ciężarówek. Być może przekona on jednak kogoś, że nie wypada zostawiać Frani w miejscu, gdzie tak trudno o proszek do prania.

Poniższa fotorelacja przestawia skarby bydgoskiego lasu, jako ciekawostkę mogę podać, że zdjęcia zostały skompletowane na terenie obejmującym ok. 1-1,5 km2. Przedstawione "skarby"  są zastane, nie ustawiane.

Zobacz też:

• W kwietniu Bydgoszcz zaświeci przykładem
• 331 zgłoszeń na RE-ACT Fashion Show
• Czy bydgoszczanie zgaszą światła?

Od redakcji: Przypominamy, że każdy z Was może zostać dziennikarzem obywatelskim serwisu MM Moje Miasto! Zachęcamy Was do zamieszczania artykułów oraz nadsyłania zdjęć z ciekawych wydarzeń i imprez. Piszcie też o tym, co Wam się podoba, a co Wam przeszkadza w naszym mieście. Spróbujcie swych sił w roli reporterów obywatelskich MM-ki! Pokażcie innym to, co dzieje się wokół Was. Pokażcie, czym żyje miasto.